Ατομικό Πρωτάθλημα Ανδρών 2011 (10-11) - Τελικά

Πλήρης διάψευση όσων προέβλεψα στην ανάρτηση του 9ου γύρου, καθώς μετά από τα αποτελέσματα των δύο τελευταίων γύρων που διεξήχθησαν χθες το απόγευμα και σήμερα το πρωί, ο Αντώνης Παυλίδης από την Καβάλα αναδείχθηκε πρωταθλητής Ελλάδος 2011, ανατρέποντας όλες τις προβλέψεις που έγιναν πριν την έναρξη του τουρνουά. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Νίκος Γαλόπουλος με τρομερό φίνις πήρε τη δεύτερη θέση και μάλιστα για λίγη ώρα ήταν και πρώτος αφού σήμερα το πρωί κέρδισε πιο νωρίς από τον Παυλίδη την παρτίδα του. Πολύ μεγάλη επιτυχία που συνδυάστηκε και με την επίτευξη νόρμας ΙΜ. Τρίτος έμεινε τελικά ο Γιάννης Νικολαΐδης αφού τελείωσε το τουρνουά με 2 ισοπαλίες, ενώ ο Νίκος Αγγελής πέτυχε και αυτός νόρμα ΙΜ και κατετάγη τέταρτος. Μαστροβασίλης και Καπνίσης απέδωσαν πολύ κάτω από τις δυνατότητές τους, ενώ οι υπόλοιποι έφεραν πάνω-κάτω φυσιολογικά αποτελέσματα. Η τελική βαθμολογία:

1. Παυλίδης Αντ. 6.5 (24.75)

2. Γαλόπουλος 6.5 (23.25)

3. Νικολαΐδης 6

4. Αγγελής 5.5

5. Μαστροβασίλης Θ. 5

6. Μουτούσης 4.5 (15.25)

7. Παυλίδης Αναστ. 4.5 (15)

8. Καπνίσης 3

9. Ναούμ 2

10.Νικολάου 1.5

(Αποχώρησε ο Κουρκουνάκης ενώ είχε 1.5/4)

10ος Γύρος

Παυλίδης Αναστ.-Μαστροβασίλης Θ. 0-1 QGD Bf4

Μία πολύ γνωστή θέση με απομονωμένο d5 προέκυψε από το Γκαμπί της Βασίλισσας και ο Ματροβασίλης δοκίμασε μια ιδέα του Rustemov με το 13...Qd6 (Khenkin-Rustemov, διασυλλογικό Ρωσίας, Sochi 2005). Ενώ όμως ο Khenkin είχε επιλέξει το 15.Nd4 κρατώντας ένα ζευγάρι ίππων μέσα στη σκακιέρα και μπλοκάροντας ταυτόχρονα το d5 πιόνι, ο Παυλίδης έπαιξε 15.0-0Ν προτιμώντας να μείνει με λευκοτετράγωνο αξιωματικό έναντι ίππου σε μία θέση πολύ κοντά στην ισότητα. Ο μαύρος εύκολα έλυσε το πρόβλημα του με το 20...d4 και στη συνέχεια αργά-αργά φάνηκε η διαφορά κλάσης μεταξύ των δύο παικτών αφού το αντικειμενικά ισόπαλο φινάλε γλίστρησε από τα χέρια του Παυλίδη.

Αγγελής-Νικολαΐδης 1/2

Ο Νικολαΐδης έπαιξε μια παλιά ιδέα που πότε δε βρήκε αρκετούς υποστηρικτές, το 4...Qb6!? που πρωτοπαίχτηκε στην παρτίδα Dorfman-Tseshkovksy, πρωτάθλημα ΕΣΣΔ 1978, Τυφλίδα, αλλά κατά περίεργη σύμπτωση μία από τις ελάχιστες παρτίδες που έχουν παιχτεί με 4...Qb6 ήταν και η Αγγελής-Σεμπάστιαν, πρωτάθλημα Κ16, Καλλιθέα 2008! Σε αντίθεση με τον Dorfman (5.e3) o Αγγελής τόσο το 2008 όσο και χθες επέλεξε το 5.dxc5 Qxc5 6.0-0. Αναρωτιέμαι αν ο Νικολαΐδης το είχε δει αυτό και γι αυτό το λόγο επέλεξε αυτή τη συνέχεια. Όπως και να χει ο λευκός βγάζει μια άνετη θέση αρκεί να ελέγχει το d5 τετράγωνο. Ο σχηματισμός στο τέλος μοιάζει λίγο με Pelikan με φιανκέτα. Αντικειμενικά μπορεί ο μαύρος να μην έχει κάτι αλλά θεωρώ μεγάλο ρίσκο την επιλογή του Νικολαΐδη να παίξει όλο το πρωτάθλημα στον τελευταίο γύρο που παρότι λευκός είχε απέναντί του έναν GM - όσο ντεφορμέ και να είναι αυτός.

Καπνίσης-Μουτούσης 1/2 Sicilian Moscow

Βαθμολογικά αδιάφορη αλλά επεισοδιακή παρτίδα. Ο λευκός έχει σχηματισμό Maroczy αλλά λείπουν οι λευκοτετράγωνοι αξιωματικοί. Ο Μουτούσης επέλεξε να φάει με τον ίππο στο d4 στην 14η κίνηση που είναι καινοτομία, αντί του 14...Qb7 (Tkachiev-Lutz, Hoogovens Open, 1995) ή του 14...a6 (μεταξύ άλλων και Μαρκίδης-Vuckovic, Κόρινθος 1999 όπου πέτυχε μεγάλη νίκη ο Κώστας). Ο Μουτούσης βρέθηκε σε δύσκολη θέση μετά το 23...g6 που δίνει στόχο και ενδυναμώνει το f5 break του λευκού. Ίσως του διέφυγε το 26.Nd5! μετά το οποίο έπρεπε να παίξει μια κίνηση που πονάνε τα μάτια σου όταν την βλέπεις στη σκακιέρα, το 26...e5, που είναι όμως η καλύτερη τύχη των μαύρων. Μετά το 26...exd5 27. exd5 Re8 φτάσαμε στην παρακάτω θέση.

Θα μπορούσε να είναι από άσκηση του Yusupov η θέση. Πώς πρέπει να παίξει ο λευκός? Η νικηφόρα συνέχεια είναι 28.Qd3! Rg8 29.Rf3 Rcf8 30.Qf1! Rf7 31.Re6 Rgf8 και μετά τα φαγώματα στο f6 με την λευκή βασίλισσα να τρώει τελευταία ο λευκός έχει αποφασιστικό πλεονέκτημα. Ο μαύρος δε μπορεί να κοντράρει τις ντάμες από το g7 γιατί το φινάλε πιονιών είναι χωρίς ελπίδες γι αυτόν.

Η παρτίδα συνεχίστηκε με το "φυσικό" 28.Re3? Ng8! 29.Rf1 Rf8 30.Ref3 Rxf3 31.Qxf3 Bf6 32.Bxf6 Rf8 += για να φτάσουμε στην επόμενη κρίσιμη θέση.

Η άβολη τοποθέτηση των λευκών βαριών κομματιών στην f στήλη τα υποχρεώνει στο να βρουν το 33.Qc3! Qf7 34.Qg3 (τώρα που η μαύρη βασίλισσα μπήκε και αυτή μπροστά στον μαύρο πύργο) Nxf6 35.Qxd6 Kg8 36.Qc6 όπου ο μαύρος πρέπει να προσέξει πολύ για να πετύχει την ισοπαλία. 36...b5 (ή 36...Qe7 37.Qxb6 Qe2 38.Qxa6 Qe3+) 37.Qxa6 bxc4 38.bxc4 Qe8 και ο μαύρος απελευθερώνεται και ενεργοποιεί τη βασίλισσα του (Qe3+) με αρκετό αντιπαιχνίδι για την ισοπαλία. Ο Καπνίσης έπαιξε μία άλλη εκδοχή της θυσίας κομματιού με 33.Qg3? και βρέθηκε "κατηγορούμενος" καθώς τώρα η μαύρη βασίλισσα κρατάει την πτέρυγα. Η παρτίδα γύρισε εντελώς όταν στην πίεση ο λευκός έπαιξε 36.b4?? και 37.Qc6? και έτσι όταν έφτασε η ανανέωση χρόνου ήταν σχεδόν χαμένος.

Δεν τολμώ να αναλύσω λεπτομερώς αυτό το πολύ τεχνικό φινάλε, αλλά μου φαίνεται πως ο μαύρος πρέπει να μεταφέρει τον βασιλιά προσεκτικά προς την πτέρυγα της βασίλισσας προστατεύοντάς τον από ενοχλητικά σαχ και μετά να φάει Qxb5 όταν και ο βασιλιάς θα είναι κοντά στην προστασία της μαύρης βασίλισσας. Στη θέση του διαγράμματος ο Μουτούσης έπαιξε 55...Qg5? παραβλέποντας το τακτικό 56.Qd4! που απειλεί τον ίππο και ματ από το h8 ταυτόχρονα. Το 56...Qxb5 είναι φορσέ αν θέλει ο μαύρος να παίξει για νίκη - αλλιώς 56...Qc1 57.Qxb6 Qf4+ με διαρκές. Μετά από 57.Qe3+ Kg7 58.Qe7+ Kg8 ο μαύρος θα δώσει το g6 πιόνι και θα μεταφέρει τον βασιλιά στο c7 για να γλιτώσει από τα σαχ του λευκού. Όμως ο λευκός βασιλιάς είναι κοντά στο h5 και έτσι θα πέσει και το τελευταίο μαύρο πιόνι με αναπόφευκτη πλέον την ισοπαλία.

Νικολάου-Γαλόπουλος 0-1 English with e6 and b3

Το πρώτο μεγάλο βήμα του Γαλόπουλου προς το άριστο τελικό πλασάρισμα. Το πείραμα στο άνοιγμα από τον Νικολάου θυμίζει κάτι από Larsen (δείτε τη σειρά με τα αντίστροφα ανοίγματα), αλλά όπως έχει πει και ο Adorjan αν δεν σε λένε Larsen πασχίζεις να ισοφαρίσεις με τα λευκά σε αυτές τις θέσεις. Εντωμεταξύ έχω παρατηρήσει κάτι από τις δικές μου τελείως αποτυχημένες απόπειρες να παίξω έτσι με τα λευκά. Παίζω πολύ άσχημα και πιστεύω πως ένας από τους λόγους είναι πως αποτυγχάνουν οι διαδικασίες αναγνώρισης προτύπων του εγκεφάλου επειδή ακριβώς το χρώμα των κομματιών που παίζεις δεν είναι μαύρο αλλά λευκό. Πιστεύω δηλαδή πως αν είχα τα μαύρα κομμάτια και απλά έπαιζα την πρώτη κίνηση εγώ, δε θα έπαιζα τόσο χαλιά στις 4-5 παρτίδες που αποπειράθηκα κάτι αντίστοιχο. Δεν ξέρω αν κάποιος έχει να μοιραστεί κάποια εμπειρία από ανάλογο εγχείρημα. Πίσω στην παρτίδα, το 10...h6 αποτελεί μία καθόλου φιλόδοξη καινοτομία στη θέση - αντί αυτού έχουν παιχτεί διάφορα, κυρίως 10...Ne8 και 10...Re8 - μετά την οποία ο λευκός... ισοφαρίζει. Στη συνέχεια ο Νικολάου έστησε κομμάτι με το 17.Bxd4? αλλά βρήκε κάποιο αντάλλαγμα επειδή ο μαύρος δεν βρήκε το δύσκολο 20...Nc8! -+. Στην 24η κίνηση ο λευκός θέλησε να εμποδίσει το Ne5 του μαύρου και έπαιξε 24.f4? επιτρέποντας στον μαύρο να τοποθετήσει τον αξιωματικό στο d4 και τον ίππο στο c5 πετυχαίνοντας το μπλοκάρισμα των λευκών πιονιών. 24.d4! είναι ο σωστός τρόπος και στο 24...Ne5 25.c5 g5 26.d5 exd5 27.Bxd5 με δυναμική ισορροπία. Αφού μπλοκαρίστηκαν τα πιόνια (Bd4,Nc5,Rb8) ήρθε ο μαύρος βασιλιάς και τα εξουδετέρωσε οδηγώντας τον μαύρο σε εύκολη νίκη.

11ος Γύρος

Μουτούσης-Νικολάου 1-0 KID Averbakh

Η μόνη αδιάφορη από βαθμολογικής απόψεως παρτίδα του τελευταίου γύρου. Το γρήγορο 11.h2-h4, 12.h4-h5 του Μουτούση έχει ξαναπαιχτεί στην παρτίδα Goriatchkin-Chashchin το 2008 όπου ο μαύρος έπαιξε με τη σειρά του 13...g4 και αργότερα g3 για να κρατήσει την ισοπαλία σε μια περιπετειώδη παρτίδα. Ο Νικολάου προτίμησε το στρατηγικά ύποπτο 13...Ne5?! Το πρόβλημα του μαύρου είναι πως ο λευκός ίππος έχει άμεση πρόσβαση στο d5 ενώ ο μαύρος από το f6 που βρίσκεται έχει πολύ δρόμο να διανύσει μέχρι το d4. Έτσι ο λευκός έχει το πλεονέκτημα. Για να φτάσει μάλιστα ο ίππος στο d4, ο μαύρος αναγκάστηκε να θυσιάσει και ένα πιόνι. Του Μουτούση του πήρε αρκετή ώρα αλλά τελικά κατάφερε να μετατρέψει το πλεονέκτημα και να κλείσει με νίκη το τουρνουά. Ο Νικολάου έπαιξε ενδιαφέρουσες παρτίδες - και μας πρόσφερε μάλιστα και τα δύο πολύ ενδιαφέροντα φινάλε με τον Παυλίδη και τον Αγγελή - έμπαινε συνεχώς όμως σε μεγάλη πίεση χρόνου και τελικά δεν απέφυγε την τελευταία θέση. Από ό,τι καταλαβαίνω όμως είναι ο πιο ερασιτέχνης από τους συμμετέχοντες και σίγουρα θα ήταν καλή εμπειρία γι αυτόν - εγώ σίγουρα τον ζηλεύω.

Μαστροβασίλης Θ.-Αγγελής 1/2 English Anti-Grunfeld

Εδώ πάλευε ο Αγγελής για τον μισό βαθμό που θα του χάριζε τη νόρμα ΙΜ. Στην αρχή της παρτίδας όταν είδα την πιονοδομή του μαύρου μετά το 11.Bxc6 bxc6 πίστευα πως θα είναι πολύ δύσκολο να σωθεί απέναντι στον GM. Όταν δε παίχτηκε και η μανούβρα Qd8-d4-b4-b6-b8 και έπεφτε ξερό το c6 προέβλεπα σύντομη νίκη των λευκών. Προσπαθώ να καταλάβω γιατί δεν έφαγε στο c6 ο Μαστροβασίλης. 16.Qxc6 και δε βλέπω κάποιο αντάλλαγμα ή κάτι που να μοιάζει επικίνδυνο. Στο 16.Nd3 Qb6 ή Qd6 σταθεροποιούσε τη θέση των μαύρων κάπως. Το 16...Nh5 ήταν λάθος. Και στην 19η κίνηση θα μπορούσε να φάει το c6 η ντάμα. Τελικά αυτό που βγήκε ήταν το ονειρεμένο σενάριο για τον Αγγελή. Το αντάλλαγμα που βρήκε στην παρτίδα για το πιόνι δεν το είχε σε καμιά από τις υποβαριάντες που ο λευκός έτρωγε στο c6. Αν κάποιος μου έδειχνε τη θέση μετά την 31η κίνηση δε θα πίστευα πως τα λευκά κομμάτια τα χειρίζεται ένας GM. 20 κινήσεις αργότερα τα λευκά σαν ελατήριο που έχει τεντώσει έχουν βγει από το καβούκι τους. Βάζω τις δύο θέσεις δίπλα δίπλα:

Εντυπωσιακή εξέλιξη που έγινε δυνατή βέβαια λόγω ανακριβειών των μαύρων. Η κατάσταση μετά το δεύτερο διάγραμμα θα πρέπει να ήταν δύσκολη για τον Αγγελή. Η ψυχολογία της παρτίδας ήταν εναντίον του. Όμως αντικειμενικά η θέση του δεύτερου διαγράμματος δεν ξέρω αν κερδίζει. Το φινάλε Π+δ έναντι Π που προέκυψε είναι σίγουρα νούλα. Είχε κάτι ο GM νωρίτερα? Εγώ έκανα αρκετές απόπειρες παίζοντας με τον υπολογιστή αλλά δεν κατάφερα κάτι. Συγχαρητήρια στον Αγγελή για τη νόρμα.

Γαλόπουλος-Ναούμ 1-0 KID Classical 7...c6

Ο λευκός έπαιξε την ιδέα του Portisch με 9.Nd2 (Portisch-Ivanchuk, Reykjavik 1991) αλλά δε συνέχισε με το 11.Qa4 του Ούγγρου GM, στο οποίο το c5 πίστευαν παλιά ότι δεν πέφτει λόγω του 11...Nc5 12.Qa3 Nfd7 13.Na4 b6 14.Nb3 αλλά σήμερα στην εποχή των υπολογιστών ο μαύρος διατηρεί την ισορροπία με 14...Qh4!. Αντί όλων αυτών ο λευκός έπαιξε 11.b4!? b6N (11...Ne8, Sevillano-Koshy, Dhaka 1995; 11...Rd8, Neumann-Lenk 2002) 12.cxb6 Qxb4? (πρέπει 12...axb6 13.a3 Ba6=) 13.Qb3! c5 14.bxa7 Rxa7 15.Qxb4 cxb4 και τώρα το 16.Bxa7 bxc3 17.Nc4 Nxe4 18.0-0-0!! +/- δίνει το πλεονέκτημα στα λευκά. Δύσκολη συνέχεια για άνθρωπο ομολογουμένως. Το 16.Nd5?! του Γαλόπουλου διατηρεί πάντως ένα ελαφρύ πλεονέκτημα για τον λευκό ενώ έχει και πιο εύκολο παιχνίδι. Ο Ναούμ έδωσε κακώς τη διαφορά με το 17...Nxd5? (17...Ra3 18.Nxb4 Bb7 19.Rc1+=) και ακολούθησε μια τακτική βαριάντα που βγάζει για τον λευκό κερδισμένο φινάλε. Ο Γαλόπουλος το μετέτρεψε και περίμενε τους υπόλοιπους, προσωρινά πρώτος στη βαθμολογία.

Παυλίδης Αντ.-Παυλίδης Αναστ. 1-0 Dragon Yugoslav Attack

Την ίδια στιγμή οι δύο Παυλίδηδες έπαιζαν μια τρελούτσικη και πολύ δύσκολη στην εκτίμηση παρτίδα. Ακολουθώντας την απόλυτη main line του ανοίγματος φτάνουμε στην 21η κίνηση του μαύρου όπου ο Τάσος αντί του πιο συνηθισμένου 21...e5 στο οποίο τα στατιστικά είναι συντριπτικά υπέρ του λευκού, έπαιξε 21...Rxh1. Τελικά η καινοτομία έρχεται με το 24.Ne4?? (εκτός αν μου διαφεύγει κάποια πιο πρόσφατη παρτίδα σε σχέση με τις Negi-Papin, Παγκόσμιο Νέων 2005, Istanbul και Zhigalko-Pogonina, Aeroflot B 2006, στις οποίες παίχτηκε 24.Nb3 και έληξαν ισόπαλες). Ο μαύρος κερδίζει αμέσως με 24...Nxe4! 25.Qxe4 exf4 26.Rh7+ Kf6 27.Qxf4+ Bf5 και ο λευκός δεν έχει τίποτα. Και στη συνέχεια της παρτίδας όμως, ο μαύρος διατήρησε το πλεονέκτημα σε μια οξύτατη βαριάντα και τελείως κερδισμένος πια έφτασε στην παρακάτω θέση έχοντας αυτός την κίνηση:

Το κάρφωμα του ίππου στη δεύτερη γραμμή με 35...Qh2! είναι αποφασιστικό. Η απειλή 36...g3 αντιμετωπίζεται μόνο με αλλαγή βασιλισσών μετά την οποία το g πιόνι του μαύρου είναι πολύ δυνατό, π.χ. 36.Ne4 Qxd2 37.Nxd2 g3 38.Re1 g2 39.Rg1 Nh5 όπου πέφτει και το f4, χωρίς ο λευκός να μπορεί να κάνει το παραμικρό. Όμως ο Τάσος έπαιξε 35...g3?? 36.Nh3! Qh2 37.Ng5+ Kg7? (το κακό τετράγωνο για τον βασιλιά. Οπουδήποτε αλλού ήταν πιο ασφαλές, π.χ. 37...Ke7 38.Qb4+ Ke8= αν και ο λευκός θα συνέχιζε να παίζει φυσικά για νίκη) 38.Re2 g2? (καταρρέει στη πίεση ο μαύρος λίγες κινήσεις πριν την ανανέωση χρόνου. Απαραίτητο ήταν το 38...Qh5 39.Nxe6+ Bxe6 40.Rxe6 Qc5 +=) 39.Qb4! Qxf4 40.Rxg2 Ng8? (σε ήδη σχεδόν χαμένη θέση επιταχύνει το τέλος. 40...Qc7 41.Qxd4 e5 42.Qxa7 με μεγάλο πλεονέκτημα των λευκών) 41.c4! +- Qf1 42.Rd2 Qf6 43.cxd5 Qxg5 44.d6 1-0 (μία θέση που θα τη θυμάται καιρό ο Αντώνης Παυλίδης). Και έτσι απέμενε ο Γιάννης Νικολαΐδης που χρειαζόταν πια μόνο νίκη.

Νικολαΐδης-Καπνίσης 1/2 Open Catalan

Ο Σπύρος έφαγε νωρίς στο c4 και ακολούθως απέφυγε τη main-line με 6...Bb4, τις δυσκολίες της οποίας είδαμε στην ανάλυση της πρόσφατης παρτίδας Kramnik-Nakamura από το Λονδίνο και έπαιξε τη βαριάντα με 6...Nd7. Ακολουθήθηκε η πασίγνωστη παρτίδα Kramnik-Naiditsch, Dortmund 2007 μέχρι που ο Καπνίσης διαφοροποιήθηκε με το 20...Bd7N (20..Be6 είχε παίξει ο Γερμανός GM), μία φαινομενικά καλή βελτίωση καθώς τώρα ο μαύρος εμποδίζει το Na4 που αρέσει στο engine μου μετά το 20...Be6, ενώ αν ο λευκός παίξει 21.Bd5 τότε ο μαύρος βγαίνει ένα τέμπο πάνω σε σχέση με την Kramnik-Naiditsch που είχε παιχτεί 20...Be6?! 21.Bd5 Bd7 (ο μαύρος δε μπορεί να αλλάξει στο d5 καθώς θα οδηγηθεί σε μειονεκτικό φινάλε) 22.Ne4.

Στην παρτίδα μας ο Νικολαΐδης έπαιξε πιο "αργά" 21.Kf1 και 22.Rd1 και στη θέση του διαγράμματος έχω την αίσθηση ότι πέρασε τον λάθος ίππο στο b4. Το 26.N3b4 φαίνεται καλύτερο καθώς ο λευκός απειλεί Nxc6 και να πιέζει μετά το c6 πιόνι οπότε ο μαύρος είναι αναγκασμένος να αλλάξει είτε στα b4,g2 είτε στο d5. Στην πρώτη περίπτωση μετά από 26...Bxb4 27.Nxb4 Bxg2+ 28.Kxg2 ο λευκός θα περάσει πύργο στην εβδόμη καθώς το Rd7 δεν ανακόπτεται, ενώ στη δεύτερη μετά από 26...Bxd5 27.Nxd5 η "προφυλακή" του λευκού με τον ίππο στο d5 είναι ακλόνητη και θα μπορεί να ψάξει την κατάλληλη στιγμή να ανοίξει τη d στήλη υπέρ του μετακινώντας τον ίππο. 26.N5b4?! Ne7? (26...Bxg2+! 27.Kxg2 Rbc8 +=) 27.Bxc6 Nxc6 και εδώ πιστεύω πως με 28.Nxc6 bxc6 ο λευκός έχει να πιέζει το c6 πιόνι και μπορεί να παίζει για νίκη. Μετά το 28.Nd5?! η θέση φαίνεται να ξαναγυρνάει γύρω από την ισότητα. Αυτό ήταν το σημείο που μπόρεσα να εντοπίσω ως το πιθανότερο για να βρεθεί βελτίωση για τα λευκά. Η παρτίδα τελείωσε με σωστό αίτημα του Σπυρου για τριπλή επανάληψη - και έδωσε τον τίτλο στον Αντώνη Παυλίδη.

Με την παρούσα ανάρτηση τελειώνει η παρουσίαση του Πρωταθλήματος Ελλάδας Ανδρών 2011. Ελπίζω πως παρά τις όποιες ανακρίβειες περιέχονται σε αυτές τις αναρτήσεις, να είχε νόημα όλη αυτή η προσπάθεια. Είναι κρίμα που εδώ και πάρα πολλά χρόνια τα πρωταθλήματα Ελλάδας περνάνε χωρίς να δημοσιεύονται σχολιασμένες οι παρτίδες από τους παίκτες και χωρίς η ΕΣΟ να κάνει έστω και την παραμικρή προσπάθεια για δημοσιογραφική κάλυψη των αγώνων. Περιοδικά σκακιστικά δεν υπάρχουν πια και έχει μείνει μόνο η "λόξα" αυτή με τα blogs. Από το ολότελα πιστεύω πως κάτι είναι κι αυτό. Βλέποντας τώρα που ετοιμάζω να δημοσιεύσω την ανάρτηση τους χρόνους, βλέπω πως μου πήρε 4.5 ώρες. Δεν γκρινιάζω, ήταν διδακτικές. Απλά το σημειώνω.