Νίκος Ντίρλης - Grandmaster Repertoire: The Tarrasch Defence #3

(Εισαγωγή http://chessnewsgr.blogspot.com/2011/04/grandmaster-repertoire-tarrasch-defence.html)

(Ivanhoe-Rybka http://chessnewsgr.blogspot.com/2011/04/grandmaster-repertoire-tarrasch-defence_08.html)

(Mathiessen-Rasmussen http://chessnewsgr.blogspot.com/2011/05/grandmaster-repertoire-tarrasch-defence.html)

Η τρίτη παρτίδα που μας έστειλε ο Νίκος παίχτηκε στο Νταβός το 2004 μεταξύ του γνωστού Κροάτη GM Miso Cebalo και του Γερμανού - αρκετά νεότερου - IM Joerg Blauert. Τα σχόλια είναι φυσικά του Νίκου Ντίρλη.

Cebalo-Blauert

Davos 2004

1. d4 d5 2. c4 e6 3. Nf3 c5 4. cxd5 exd5 5. g3 Nc6 6. Bg2 Nf6 7. O-O Be7 8. Nc3 O-O 9. Bg5 c4 10. Ne5 Be6 11. b3 Qa5 12. Qd2 Rad8 13. Nxc6!

Αυτή είναι η πρόταση του Shandorff και η ισχυρότερη κίνηση στη θέση.

13...bxc6 14. bxc4 dxc4 15. Rfc1 h6 16. Bxf6 Bxf6 17. e3 c5 18. d5 Bxc3 19. Qxc3 Qxc3 20. Rxc3 Bxd5 21. Βxd5 Rxd5 22. Rb1 Rd3

22...Rc8 23. Rb7 (23. Rxc4 Rc7=) Rd3 24.Rxc4 Ra3 ήταν ένας άλλος δρόμος προς την ισοπαλία.

23. Rxc4 Ra3 24. Rxc5 Rxa2 25. Rb7

...και φτάνουμε σε ένα από τα γνωστά πια διδακτικά φινάλε. Ο μαύρος θα χάσει το πιόνι του στην πτέρυγα της βασίλισσας τελικά και θα προκύψει ένα φινάλε 4 προς 3. Ο δάσκαλος μου ο Νίκος Καραπάνος έλεγε πως η Τάρρας είναι ασφαλές άνοιγμα αφού και αν ακόμα ο μαύρος χάσει τη μόνη αδυναμία του - το d5 - το 4 προς 3 φινάλε που προκύπτει είναι ισόπαλο. Και πως πρέπει να το μελετήσουμε. Ο μαύρος πετυχαίνει την ισοπαλία εύκολα αν τοποθετήσει τα πιόνια του στα h5, g6 και f7. Με αυτόν τον "κλασσικό" αμυντικό σχηματισμό θα έχει μόνο το f7 να υποστηρίζει και οι δυνάμεις του είναι αρκετές για αυτόν τον σκοπό, ενώ αν ο λευκός επιχειρήσει να δημιουργήσει και άλλη αδυναμία με το g4, τότε οι περαιτέρω απλοποιήσεις θα κάνουν την ισοπαλία πιο εύκολη. Ο λευκός με τη σειρά του θέλει να παίξει αυτός h5 και μετά το g6 για να το πετύχει αυτό πρέπει να παίξει g4. Αν τα καταφέρει, τότε το αμυντικό έργο του μαύρου περιπλέκεται.

25...a5 26. Ra7 a4 27. Kg2 g6 28. g4

Τώρα τα λευκά είναι έτοιμα για το φινάλε 4 προς 3.

28...a3 29. Rc3 Ra1 30. Rcxa3 Rxa3 31. Rxa3 Rb8 32. Ra5 Kg7 33. h4 Rb4 34. Kg3 Rc4 35. h5

Τα λευκά έπρεπε κατά τη γνώμη μου να παίξουν πρώτα 35. f4 και μετά h5 κατά τη γνώμη μου φτάνοντας έτσι σε φινάλε παρόμοιο αυτού της παρτίδας Capablanca-Yates, Hastings 1930, που αναλύει ο Dvoretsky στο Endgame Manual του.

35...g5

Αυτό δε θα μπορούσε να παιχτεί αν είχε προηγηθεί το f4.

36. Kf3

36. f4 gxf4+ 37. exf4. Εύκολα ισόπαλο φινάλε 3 προς 2. Θα επανέλθουμε σε αυτό το σχηματισμό ξανά καθώς είναι πολύ πιθανόν να προκύψει από την Τάρρας - με τα μάυρα πιόνια σπασμένα στα f6(f7) και h7.

36...Rb4 37. Rd5 Ra4 38. Rd4 Ra2 39. Kg3 Ra3 40. Re4 Rc3 41. Re8 Ra3 42. Kg2 Ra2 43. e4

Τα λευκά επιτέλους βάζουν μπροστά ένα σχέδιο. Θέλουν να παίξουν e5-e6 χωρίς όμως και πάλι να καταφέρνουν κάτι σημαντικό.

43...Ra3 44. e5 Rc3 45. e6 fxe6 46. Re7+ Kg8 47. Rxe6 Kg7 48. Re7+ Kg8 49. Rd7 Ra3 50. Kf1 Ra4 51. f3 Ra2 52. Ke1 Rc2

Τώρα πια είναι εύκολη η ισοπαλία.

53. Rd2 Rxd2 54. Kxd2 Kf7 55. Kd3 Ke7 56. Ke3 Kd7 57. Kd4 Kd6 58. f4 gxf4 59. g5 Ke6 60. g6 Kf6 61. Ke4 Kg7

Φρούριο.

62. Kxf4 Kg8 63. Ke5 Kg7 64. Ke6 Kg8 1/2-1/2