Tal Memorial Round 4

Μπορεί να είχαμε 5 ισοπαλίες σήμερα και καμία αλλαγή στη βαθμολογία, ο γύρος όμως ήταν κάθε άλλο παρά αδιάφορος. Χαρακτηριστικά η πρώτη παρτίδα τελείωσε - Svidler-Gelfand - λίγο πριν το τετράωρο. Ήταν η ημέρα των χαμένων ευκαιριών, καθώς Nakamura, Carlsen και Aronian περάσανε από λίγο-πολύ κερδισμένες θέσεις - για αυτό το επίπεδο - ενώ και ο Kramnik έχασε ευκαιρία να βρεθεί σε πολύ πλεονεκτική θέση. Στα Ρώσικα είχαμε σχόλιο των Sutovski, Dreev ενώ στο ICC ήταν ο Larry Christiansen μαζί με τον Ronen Har Zvi. Οι κοινές συνεντεύξεις στο τέλος δεν ήταν τόσο ενδιαφέρουσες όσο η χθεσινή των Kramnik, Carlsen. Νομίζω η πιο καλή ήταν του Ivanchuk - αλλά στα Ρώσικα.

Svidler-Gelfand 1/2 English(?)

Δεν είναι ξεκάθαρο το τί άνοιγμα παίχτηκε ακριβώς. Ένα υβρίδιο. Ο Svidler προφανώς εμπνεύστηκε από δύο "δίδυμες" παρτίδες Matlakov-Geller (Jakov Geller) που παίχτηκαν στο Ρωσικό κύπελλο τη Δεύτερα που μας πέρασε και μπορείτε να βρείτε στο TWIC 888, μετά τη θυσία πιονιού με 12...c5!? όμως μπήκαμε σε άγνωστα μονοπάτια. Ο μαύρος βρήκε σπουδαίο αντάλλαγμα για το πιόνι και ήταν αυτός που θα μπορούσε να παίξει για νίκη στο τέλος. Σε ποιο σημείο? Πιθανόν με 25...e5 αντί του 25...Nd5, όταν μετά από 26. Bxe5 Ng4 27.Nf3 Ngxf2 28.Ra1 Qc4, ο λευκός θα έπρεπε να αμυνθεί στην θέση του διαγράμματος δεξιά.

Kramnik-Ivanchuk 1/2 Slav

O Kramnik είχε τη δυνατότητα να φάει το πιόνι a5 δυο φορές στην 30η και 31η κίνηση, προτίμησε όμως την φορσέ γραμμή που κέρδιζε διαφορά για το πιόνι a3, πιστεύοντας πως θα μπορούσε να πιέσει στο φινάλε που προκύπτει. O Ivanchuk κράτησε πολύ άνετα.

Aronian-Anand 1/2 QGD 5.Bf4

Ο Aronian ήταν ο πρώτος αντίπαλος του Ινδού που δεν ήταν ευχαριστημένος με την ισοπαλία και έτσι δεν επανέλαβε τη θέση με Be2-d3 Qg6-h5 παίζοντας για νίκη και δικαίως. Λίγο πριν ο Anand είχε χάσει την ευκαιρία να ισοφαρίσει με το 16...Bxg5, ενώ λίγο μετά κατά δήλωση του αναγκάστηκε να μπει σε κατώτερο φινάλε έχοντας στο μυαλό του ένα ημι-φρούριο. Δεν είναι ακριβώς σε κακή φόρμα ο παγκόσμιος πρωταθλητής. Δεν κάνει λάθη. Απλώς το παιχνίδι του δεν το διακρίνει αυτή η φοβερή ακρίβεια που έχουμε συνηθίσει. Σήμερα ομολόγησε στη συνέντευξη ότι δε μπορεί να μετράει πάνω από 2-3 συνέχειες, είναι προφανές ότι είναι κουρασμένος. Πολλοί υποστηρίζουν ότι του λείπει και το κίνητρο αφού ψυχολογικά έχει επικεντρωθεί στην υπεράσπιση του τίτλου του. Αλλά και ο Aronian χάνει συνεχώς ευκαιρίες, ενώ δε φαίνεται τόσο κεφάτος όσο τον έχουμε συνηθίσει. Σήμερα με το 46.a5? επέτρεψε την ενεργοποίηση του μαύρου ίππου από το g4 πράγμα το οποίο μπορούσε να εμποδίσει με το 46.Bf3. Ένας Kramnik, ένας Carlsen ή ένας Ivanchuk δύσκολα θα έφευγαν χωρίς νίκη από αυτή τη θέση. Στο τέλος ήταν ο Aronian που οδήγησε την παρτίδα στο τελείως ισόπαλο φινάλε - όπως και προχθές με τον Kramnik.

Calrsen-Karjakin 1/2 Classical Nimzo-Indian Qc2

Η παρτίδα που τελείωσε τελευταία σήμερα και η πιο ενδιαφέρουσα - για τρίτη συνεχόμενη ημέρα ο Νορβηγός συμμετέχει στην "παρτίδα της ημέρας". Ο μαύρος έπαιξε την πρώτη καινούρια κίνηση, το 13...cxd4 - 13...d5, Coursaget-Bogdanov Lille 2005 (ο FM Emil Bogdanov). Ο Karjakin έχασε την ευκαιρία να πάρει το πάνω χέρι όταν έπαιξε 25...g4? αντί για 25...Nf6, ενώ και με το αμφίβολο 28...d5?! αντί του κοψίματος στο e4 μπήκε σε μπελάδες. Τα engines δίνουν στη συνέχεια ως νικηφόρα συνέχεια το 37.hxg5, αλλά τόσο κοντά στην ανανέωση χρόνου, ο Carlsen δε θέλησε να ανοίξει τη στήλη h στη μαύρη ντάμα. Με ακριβέστατη άμυνα - ειδικά το 49...Rg4! ήταν δύσκολη κίνηση, ο μαύρος κατάφερε να κρατήσει και να διατηρηθεί στην κορυφή της βαθμολογίας - Karjakin, Carlsen, Aronian, Nepo στο +1.

Nepomniachtchi-Nakamura 1/2 Dragon

Κατά τη γνώμη μου η πιο κακοπαιγμένη παρτίδα του γύρου, αταίριαστη για τουρνουά τέτοιου επιπέδου εκτός των άλλων και λόγω της προσβλητικής κατά τη γνώμη μου επιμονής του Nakamura στο τέλος να παίζει επί 20 κινήσεις ένα τελείως ισόπαλο φινάλε - και μάλιστα στις τελευταίες δέκα το R+h εναντίον R. Στο άνοιγμα ο Nepomniachtchi έπαιξε τη μανούβρα Nd4-b3-d2-b1-a3(!!) και φυσικά βρέθηκε πολύ χειρότερος αλλά και ο Nakamura δεν είδε το 12...a3 13.Nxa3 Rxa3 14.bxa3 Ng4 15.Bd2 Bd4 16.Re2 Bc4. Του διέφυγε λέει το Bc4. Η θέση του λευκού πάντως παρέμενε πολύ δυσάρεστη σχεδόν μέχρι το τέλος. Τα δύο κρίσιμα σημεία ήταν το 38...Re6? - 38...Qc7 39.Re8+ Kf7 40.Rh8 Kg7 41.Rd8 Qxc3 -/+ και η θέση μετά το 54.Kc2 όπου κάποιοι σχολιαστές υποστήριξαν πως ένα σχέδιο μεταφοράς του μαύρου βασιλιά στο f8 έχει τύχες νίκης - δύσκολα κάποιος πάντως να μη φάει το c4.

Ατομικό Πρωτάθλημα Ανδρών 2011

Σαφώς αποδυναμωμένο αλλά παρόλα αυτά πολύ ενδιαφέρον προμηνύεται το 61ο Ατομικό Πρωτάθλημα Ανδρών που θα διεξαχθεί στα Χανιά μεταξύ 27ης Νοεμβρίου και 7ης Δεκεμβρίου. Από τους GM θα αγωνιστούν μόνο οι Καπνίσης, Νικολαϊδης και Μαστροβασίλης Θάνος αυτή τη φορά. Αυτό σημαίνει βέβαια ότι θα έχουμε πολύ λιγότερες άπαιχτες ισοπαλίες καθώς λείπουν τα κλασσικά ζευγάρια που αρνούνται να αγωνιστούν μεταξύ τους. Από τις υπόλοιπες συμμετοχές ξεχωρίζει η παρουσία του Ηλία Κουρκουνάκη μετά από 17 ολόκληρα χρόνια. Ο Ηλίας είχε ισοβαθμήσει στην πρώτη θέση του πρωταθλήματος το 1982(!). Επίσης συμμετέχουν οι Κώστας Μουτούσης, Αντώνης Παυλίδης - που έχει περάσει το 2400 - Αναστάσιος Παυλίδης, Βασίλης Κοτρώτσος, Νίκος Γαλόπουλος, Γιώργος Νικολάου και Σπύρος Ναούμ. Μονός ο αριθμός των παιχτών άρα θα υπάρχει bye σε κάθε γύρο. Από το πρόγραμμα ίσως θα έπρεπε να αναφέρουμε το ότι ο Γιάννης Νικολαΐδης είναι ο τυχερός της κλήρωσης καθώς έχει τους δύο άλλους GM με τα λευκά και ο Θάνος ο άτυχος καθώς έχει τόσο τον Σπύρο όσο και τον Νικολαϊδη με τα μαύρα. Ο Μουτούσης έχει τους δύο από τους τρεις GM με τα μαύρα.

Tal Memorial Round 3

Συναρπαστικό σκάκι παίζεται στο Tal Memorial με την μετάδοση να είναι άριστη, ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις τύπου και καλή κάλυψη από τις σκακιστικές ιστοσελίδες - ειδικά το TWIC που είναι πολύ γρήγορο στις περιλήψεις των γύρων. Σήμερα στον 3ο γύρο είχαμε 3 νίκες των μαύρων και μια ακόμα παρανοϊκή παρτίδα του Magnus Carlsen που έληξε ισόπαλη μετά από χαοτικές περιπλοκές. Μόνο ο Vishy Anand φαίνεται μην έχει τη διάθεση να συμμετάσχει σε αυτό το κλίμα για την ώρα.

Anand-Nepomniachtchi 1/2 Grunfeld Russian System

Εύκολη ισοπαλία για το bottom-seed του τουρνουά με τα μαύρα εναντίον του παγκόσμιου πρωταθλητή που τον διατηρεί στο +1 ενώ έχει παίξει με Kramnik, Ivanchuk, Anand(!). To 11.Qd1 είναι σπάνιο (11.exf6 Bologan-Svidler 2006, Piket-Svidler, ICC, 1999) ενώ το 13...Bd5 η πρώτη νέα κίνηση - 13...Na5 Bukic-Popovic 1979. O Anand επέτρεψε το διαρκές σαχ χωρίς καν να προσπαθήσει.

Gelfand - Karjakin 0-1 Open Catalan 8.a4

Το να χάνει ο Gelfand με τα λευκά και μάλιστα στην Καταλανική είναι κάτι απρόσμενο. Η ιδέα του 16.Rd3 προϊόν προετοιμασίας προφανώς καθώς μέχρι τότε ακολουθήθηκε η παρτίδα Caruana-Karjakin από το φετινό Poikovsky - 16.e3 - αντιμετωπίστηκε πολύ πειστικά αλά Georghiu - που έπαιζε πάντα για την ιδέα f5 σε αυτές τις θέσεις. Σε ήδη ελαφρώς χειρότερη θέση ο Gelfand έπαιξε το "υπεραισιόδοξο" 31.Nd5?! αντί του 31.Qxe6+ Rxe6 32.Ne2 Rd6 33.Nd4 με αντιπαιχνίδι, και ο Karjakin δε δυσκολεύτηκε στο τεχνικό κομμάτι να μετατρέψει το πλεονέκτημα σε νίκη. Έτσι βρέθηκε στην κορυφή του τουρνουά. Ο Gelfand από την άλλη έμεινε στο 0.5/3.

Nakamura-Svidler 0-1 Grunfeld Classical

Εδώ έχουμε μια χαρακτηριστική περίπτωση άβολου αντιπάλου για τον Αμερικάνο, καθώς ο Svidler μετά το σημερινό τον έχει κάτι κοντά στο +10(!). Πελατειακές σχέσεις. Τώρα όταν ο άλλος σε έχει +10 και είναι ο κορυφαίος ειδικός στον κόσμο στην Grunfeld, δε θα ήταν καλή ιδέα να έπαιζες 1.e4? (χωρίς Qh5). Το ομολογώ. Ο Nakamura μου είναι αντιπαθής. Το ακριβώς αντίθετο από τον Svidler δηλαδή που βρήκε το κέφι του σήμερα στη συνέντευξη τύπου όταν έδειχνε τις παρτίδες - χωρίς την παρουσία του αντιπάλου του φυσικά. Στο PGN του TWIC μπορείτε να δείτε την ανάλυσή του. Ο Nakamura κατέστρεψε τη θέση του μέσα σε δύο κινήσεις - 30.Kf2? (30.a4) και 31.Ra4?, αλλά πιο πριν έχει ψωμί η θέση.

Ivanchuk-Aronian 0-1 Berlin

Συνήθως ο Chuky χάνει σε τακτικές παρτίδες - όπως στο Grand Slam από τον Carlsen. Πολύ σπάνια κάποιος καταφέρει να τον κερδίσει τόσο στρατηγικά. Έτσι η επιλογή του Βερολίνου εντυπωσίασε τον Atalik και τον Ronen Har Zvi στο ICC. Τα engines δε βοηθάνε έναν κατώτερο παίκτη να καταλάβει ακριβώς τί έγινε. Το 31.f5?! ήταν κατά γενική ομολογία αμφίβολο - προτείνουν 31.Ne2 οι σχολιαστές. Το 11...Bd7 ήταν η καινοτομία - 11...Βe7 Dominguez-Wang Yue, Wijk Aan Zee 1999 - αν και δε έχει μάλλον μεγάλη σημασία σε αυτή τη βαριάντα.

Kramnik-Carlsen 1/2 King's English

Τρελή παρτίδα. Χάρη στις άριστες σχέσεις που διατηρούν μεταξύ τους οι δύο παίκτες, απολαύσαμε σχεδόν μίας ώρας ανάλυση στη συνέντευξη τύπου σε αγγλικά και ρώσικα μαζί κατά την οποία κυρίως προσπαθούσαν να βρουν φορσέ νίκη για τα λευκά αναδεικνύοντας ταυτόχρονα τις πολλές αμυντικές δυνατότητες των μαύρων. Κάποια στιγμή μάλιστα ο Kramnik προσπάθησε να φορτώσει κάποιο engine, αλλά ο υπολογιστής εκεί δεν έχει κάποιο διαθέσιμο. Φοβερή δουλειά κάνουν στο TWIC αφού έχουν περάσει όλη την ανάλυση των δύο παικτών στο PGN. Το 3...h6 είναι ειδικότητα του Igor Glek, όμως το έχει ξαναπαίξει ο Calrsen το 2006 στο πρωτάθλημα Νορβηγίας. Δείτε οπωσδήποτε το PGN.

Tal Memorial Round 2

Καταρχήν, πρέπει να επιστρέψουμε στο χθεσινό φινάλε Kramnik-Nepomniachtchi. Ο δρόμος προς την ισοπαλία υπήρχε αρκεί ο λευκός την κατάλληλη στιγμή να επιτεθεί στο μαύρο δίδυμο των πιονιών από πίσω. Έτσι, 39.f5! a5 40. fxg6 hxg6 41. Bxg6 b4 42. Bf7 a4 43.Be8!! a3 44.Bf7=. Το χαμένο τέμπο 39.Kd2?? ήταν το αποφασιστικό λάθος. Η αντίδραση του Kramnik μόλις καταλαβαίνει τί έχει κάνει, τα λέει όλα.

Svidler-Anand 1/2 Caro Cann Advance

Ο ένας φανερά κουρασμένος μετά από μια πολύ πετυχημένη χρονιά δε μοιάζει έτοιμος ψυχολογικά γι αυτό το τουρνουά. Άλλωστε στον πρώτο γύρο και όσο ο Ivanchuk έδινε το σόου του πριν την έναρξη της παρτίδας διαμαρτυρόμενος για την έλλειψη ρολογιού τοίχου (?) στους διαδρόμους και στους χώρους ανάπαυσης (φορώντας το ρολόι του όλα αυτά), ο Svidler φαινόταν ταραγμένος από όλο αυτό, ενώ ένας κανονικός Peter Svidler μάλλον θα γελούσε με το όλο σκηνικό. Ένας κεφάτος Peter Svidler ίσως μάλιστα να υπερθεμάτιζε πάνω σε αυτά που έλεγε ο Chucky, έτσι για τη φάση. Ο άλλος μοιάζει να θέλει να τελειώσει το Tal Memorial και να επιστρέψει σπίτι του - στο τζακούζι του σπιτιού του όπως έλεγε χαρακτηριστικά σήμερα ο Yermo. Λίγες μέρες πριν παίχτηκε αυτή η βαριάντα στο Πόρτο Καρράς - και συγκεκριμένα στην παρτίδας "επαναφοράς" του Gashimov - με τον Grischuk. Ο Αζέρος έπαιξε 13.Be3 αντί του 13.Bh4 που επέλεξε ο Svidler. Σε αυτό το σημείο ο Anand δίστασε να παίξει 13...g5 14.Bg3 Bg7 ενώ και στο φάγωμα στο e7 μπορούσε να φάει με τη ντάμα ίσως. 10 κινήσεις μετά άρχισαν να επαναλαμβάνουν τη θέση. Για να είμαστε δίκαιοι ο λευκός δε μπορούσε να το αποφύγει καθώς αν "έστριβε" θα κατέληγε χειρότερος.

Karjakin-Nakamura 1/2 Najdorf

Όταν τελείωσε η προετοιμασία των δύο παικτών και άρχισαν να σκέφτονται η θέση ήταν ήδη τελείως ισόπαλη χωρίς δυνατότητες δημιουργίας ασυμμετριών. Τα λευκά του Karjakin - κάποτε φόβος και τρόμος - μοιάζουν πολύ ακίνδυνα τώρα τελευταία, όπως είδαμε και στο Πόρτο Καρράς.

Aronian-Kramnik 1/2 Semi-Tarrasch

Βρήκε νέο όπλο ο Kramnik εκτός από την Ragozin για να κρατάει με τα μαύρα ή ήταν απλώς ένα πείραμα για μία παρτίδα? Θα δείξει. Η θυσία διαφοράς πάντως που έπαιξε φαίνεται ολόσωστη. Οι δύο μαύροι αξιωματικοί έλεγχαν όλη τη σκακιέρα σε τελείως ανοιχτή θέση και ο Aronian δε βρήκε τίποτα.

Nepomniachtchi-Ivanchuk 1/2 Kalashnikov

Ελπίζω να μην κάθισε ο Nepo με τις ώρες να "στήνει" τον Ivanchuk χθες το βράδυ γιατί προφανώς την Kalashnikov αδύνατον να την προέβλεψε. Τίποτα δεν έβγαλαν τα λευκά και στο τέλος μπερδεύτηκαν κιόλας - μετά το 43...Qa3 αναγκάστηκαν να δώσουν πιόνι. Ο Chucky έβαλε το κεφάλι κάτω και έψαξε αρκετά αλλά νίκη δε βρήκε. Ονειρεμένο ξεκίνημα στο τουρνουά για τον Nepomniachtchi.

Carlsen-Gelfand 1-0 Slav

Η παρτίδα της ημέρας! Σε μια συντηρητική βαριάντα της σλαβικής - αφού ο Magnus έφαγε αμέσως Nxg6 και έβαλε Bd3, ακολουθήθηκε η περσινή παρτίδα Wyss-Bindrich από τη Ζυρίχη μέχρι την καινοτομία 13.Qc2 - είχε παιχτεί 13.dxe5 - τα λευκά έπαιξαν 15.d5!? και προέκυψε μια χαοτική θέση. Τα engines ανεβοκατεβάζουν τις εκτιμήσεις τους και δε βγάζεις συμπέρασμα. Ο Nakamura στο ICC έλεγε πως πίστευε ότι ο Gelfand ήταν καλύτερος και ο Carlsen στάθηκε τυχερός. Ο Yermolinsky κατά τη διάρκεια της αναμετάδοσης στήριζε και αυτός τη θέση των μαύρων - με τον Ronen Har Zvi να τα κουνάει για τα λευκά - αλλά σταδιακά και αφού βρίσκανε πειστικές κινήσεις για τα λευκά και προχωρούσε η παρτίδα, άλλαξε γνώμη και στο τέλος δήλωνε εντυπωσιασμένος με το παιχνίδι του Νορβηγού. Η θέση κρέμεται από μια κλωστή αφού ο λευκός βασιλιάς είναι στο κέντρο και τα μαύρα κομμάτια ελέγχουν την πρώτη γραμμή. Στη συνέντευξη τύπου ο Carlsen έδειξε βαριάντες που άρχιζαν με το 26...Bxg3+ και κατά τον ίδιο δεν άφηναν δυνατότητες στα λευκά να παίξουν για νίκη. Περιμένουμε εκτιμήσεις και αναλύσεις από ισχυρούς παίκτες.

Tal Memorial Round 1

Άρχισε σήμερα το μεσημέρι στη Μόσχα το πανίσχυρο 6ο τουρνουά σε μνήμη του Μιχαήλ Ταλ. Η ισχύς του τουρνουά καταδεικνύεται από το γεγονός πως σήμερα στον πρώτο γύρο ο παίκτης με τη χαμηλότερη αξιολόγηση, ο Ian Nepomniachtchi, κέρδισε με τα μαύρα τον Kramnik ενώ αμέσως μετά από αυτόν - και προτελευταίος σε αξιολόγηση - είναι ο Boris Gelfand, ο επίσημος διεκδικητής του παγκοσμίου τίτλου. Με εξαίρεση ίσως την παρτίδα Nakamura-Gelfand, ο σημερινός γύρος ήταν πολύ μαχητικός και προέκυψαν πολύ ενδιαφέρουσες - και δύσκολες θέσεις. Εκτός του Nepomniachtchi, ο μόνος που πέτυχε νίκη ήταν ο Vassily Ivanchuk. Οι αγώνες αρχίζουν καθημερινά στη 1 ώρα Ελλάδος και μεταδίδονται ζωντανά στο site των διοργανωτών - με σχόλιο στα Ρώσικα - και στο συνδρομητικό ICC - με σχόλιο στα Αγγλικά, σήμερα ήταν ο Ronen Har-Zvi και ο Alex Yermolinski. Φυσικά μόνο τις κινήσεις απευθείας μπορεί να τις βρει κανείς σε δεκάδες μέρη - chessbomb, twic κλπ.

Nakamura-Gelfand 1/2 Queen's Gambit Declined

Προέκυψε μια βαριάντα την οποία ο Yermolinski αποκάλεσε χαρακτηριστικά "τελείως νεκρή" και μάλιστα αρνιόταν πεισματικά να επιστρέψει στην παρτίδα αυτή κατά τη μετάδοση του ICC γιατί βαριόταν. Ο Nakamura δεν έβγαλε τίποτα. Ο έλεγχος της στήλης α από τα μαύρα βαριά κομμάτια τους εξασφαλίζει την ισοπαλία

Anand-Karjakin 1/2 Nimzo-Indian 4. Qc2

Ο Ινδός παγκόσμιος πρωταθλητής συνεχίζει να δείχνει εκτός φόρμας, ενώ και ο ίδιος στη συνέντευξη τύπου που ακολούθησε της παρτίδας δήλωνε κάθε άλλο παρά ικανοποιημένος από την απόδοσή του παραθέτοντας και 2-3 ανακρίβειες του. Βέβαια τις υποτιθέμενες "ανακρίβειες" πρέπει κάποιος να μελετήσει ώρες τη θέση για να τις εντοπίσει - μιλάμε για φοβερές λεπτομέρειες. Η παρτίδα ακολούθησε τα χνάρια μιας αναμέτρησης Vitiugov-Alekseev, Dagomys 2010 μέχρι το 15.e3. Οι κυριότερες ανακρίβειες των λευκών κατά τον Anand ήταν το 25.Rb2?! - το 25.Nc4 είναι καλύτερο από αυτό που έπαιξα - και το 30.Ra1? - λάθος από την πλευρά μου, έπρεπε ο άλλος πύργος να πάει στη στήλη α - ενώ πρότεινε το 32...Rd7 ως μια καλή απόπειρα βελτίωσης του παιχνιδιού των μαύρων. Η γραμμή όμως που δείχνει ο Karjakin στη συνέντευξη τύπου δείχνει νομίζω τους λόγους που το απέρριψε. Εύκολα ο λευκός στο τέλος βρήκε το δρόμο προς την ισοπαλία.

Aronian-Carlsen 1/2 Queen's Indian 4.g3 Ba6 5.Qa4

Αυτή η γραμμή της Ινδικής της Βασίλισσας είναι πολύ της μόδας στο υψηλό επίπεδο. Πολύ μαχητική ισοπαλία και πολύ δύσκολες για εμάς τους κοινούς θνητούς θέσεις ακόμα και με τη βοήθεια των υπολογιστών. Η γενική αίσθηση - τουλάχιστον στο ICC - ήταν πως ο Carlsen ήταν αυτός που είχε το πάνω χέρι στο μέσο της παρτίδας πιέζοντας τη βάση του λευκού σχηματισμού, το e3, όμως ο Νορβηγός δεν ήταν της ίδιας άποψης στη συνέντευξη τύπου λέγοντας πως δεν του άρεσε η θέση του γενικά. Το 37...Bxg3 που πολύ από μας θα το παίζαμε αυτόματα και τέλος πάντων δείχνει πολύ ελκυστικό χαρακτηρίστηκε από τον Aronian ως "πολύ ριψοκίνδυνο" , ενώ ο Carlsen που το έπαιξε είπε κάτι κοντά στο "παρασύρθηκα από αυτήν την ανοησία(!)". Το 50.Rf5? είναι το κρίσιμο σημείο στο φινάλε που προέκυψε και από ότι φάνηκε στη συνέντευξη τύπου και στους δύο παίκτες διέφυγαν κινήσεις στις βαριάντες που ξεκινούν από το 50.Bc7. Μάλλον η θέση ήταν αντικειμενικά ισόπαλη ούτως ή άλλως αλλά σίγουρα με αυτό που έπαιξε ο Aronian απώλεσε και τις όποιες πρακτικές τύχες νίκης.

Kramnik-Nepomniachtchi 0-1 Symmetrical English

Η έκπληξη της ημέρας και ένας θρίαμβος για τον Nepomniachtchi. Σπάνια χάνει ο Kramnik με τα λευκά. Ακολουθήθηκε η παρτίδα Zubarev-Borovikov, Poltava 2008 για το πρωτάθλημα Ουκρανίας, μέχρι το 14.Nc2 - o Zubarev είχε παίξει 14.Nd3. Υπάρχει μια διαφωνία σχετικά με το φινάλε στο τέλος. Τόσο ο Yermolinski όσο και ο ίδιος ο Nepomniachtchi το θεωρούσαν κερδισμένο, υπάρχουν όμως σχολιαστές που υποστηρίζουν πως η συνέχεια 41 Kc2 Be5 42 Kb1 gxf5 43 Bxf5 Bxg3 44 Bxh7 Bxh4 45 Ka2 οδηγεί σε θεωρητική ισοπαλία και εντοπίζουν στο 41.Bc2? το τελευταίο λάθος των λευκών. Οι επώνυμοι σχολιαστές πάντως το τοποθετούν στο 25.h4? (πολύ αεράτο) και προτείνουν αντ' αυτού το 25.b5. Ο Nepomniachtchi έπαιξε αμέσως 25...b5 στην παρτίδα. Νωρίτερα υπήρχε μια ενδιαφέρουσα θυσία ντάμας με 19...dxc2 για τα μαύρα.

Ivanchuk-Svidler 1-0 Grunfeld 4.e3 Bg7 5.Qb3

Μια παρτίδα Farago-Ftacnik, Αμβούργο 2004, που είχε συμφωνηθεί γρήγορα ισοπαλία ήταν το τελευταίο θεωρητικό σημείο στο οποίο αναφερόταν η σημερινή προσπάθεια του Ivanchuk να παίξει κάτι πρωτότυπο με τα λευκά. Το 12.a3 είναι τελικά η καινοτομία - o Farago είχε υποχωρήσει τον αξιωματικό του με 12.Be2 - και ο Yermolinski στην απευθείας μετάδοση δεν πίστευε πως ο μαύρος έχει πρόβλημα. Σιγά-σιγά όμως τα engines άρχισαν να διαφωνούν με αυτή την εκτίμηση. Στο TWIC εντοπίζουν στο 29...Nd7 την αρχή των μεγάλων προβλημάτων του μαύρου και προτείνουν 29... Ng4! 30. hxg4 (30. Bc3 Bxc3 31. bxc3 Nxf2+ 32. Nxf2 Nxe3 33. Qd2 Nxd1) 30... Rxb2 31. Qa4 Qh4+ 32. Kg1 Rxe2. Εγώ δεν είμαι τόσο σίγουρος (ούτε το computer μου που "ψηφίζει" Ivanchuk από νωρίς). Το 56...f5? φαίνεται πως επιτάχυνε την πτώση των μαύρων στο τέλος, αν και ήταν ήδη ζόρικα τα πράγματα. Με το δεξί ο Chuky.

Σοβιετική Ένωση και Σκάκι - Μια σειρά βιβλιοπαρουσιάσεων #6 - Yuri Averbakh

#1 Botvinnik http://chessnewsgr.blogspot.com/2010/10/1-botvinnik.html

#2 Soltis, Soviet Chess, 1917-1991 http://chessnewsgr.blogspot.com/2010/11/2.html

#3 Εθνικά Πρωταθλήματα http://chessnewsgr.blogspot.com/2010/12/3.html

#4 Sosonko http://chessnewsgr.blogspot.com/2011/01/4-genna-sosonko.html

#5 Korchnoi http://chessnewsgr.blogspot.com/2011/03/5-victor-korchnoi.html

Ο μεγαλύτερος σε ηλικία grandmaster - κλείνει τα 90 τον ερχόμενο Φεβρουάριο - έχει αποσυρθεί προ πολλού από το αγωνιστικό σκάκι. Από το σκακιστικό ζενίθ του Yuri Averbakh - τη συμμετοχή του στο τουρνουά διεκδικητών της Ζυρίχης του 1953 και την κατάκτηση του πρωταθλήματος ΕΣΣΔ την επόμενη χρονιά έχει περάσει σχεδόν μισός αιώνας. Το όνομά του έχει συνδεθεί κυρίως με τις μελέτες του πάνω στα φινάλε καθώς οι πέντε τόμοι που έχει εκδώσει πάνω στο θέμα αυτό αποτελούν για δεκαετίες τη βασικότερη πηγή πληροφοριών. Ο Victor Korchnoi - του οποίου η βιογραφία παρουσιάστηκε στο προηγούμενο μέρος αυτής της σειράς βιβλιοπαρουσιάσεων είμαι σίγουρος πως θα μπορούσε να δείξει τον Yuri Averbakh και τη σκακιστική ζωή του ως το μοντέλο αυτό που ήθελε να αποφύγει όταν αυτομόλησε στη Δύση στα 1976. Ο Averbakh δεν ήταν σταλινικός σαν τον Botvinnik, δεν είχε τις φιλοδοξίες και τα κότσια του Korchnoi ή του Gulko, ούτε προφανώς το ταλέντο του Tal και έτσι έμεινε στη Σοβιετική Ένωση και από παίκτης εξελίχτηκε σε προπονητή, διαιτητή, παράγοντα, πρόεδρο της σκακιστικής ομοσπονδίας της ΕΣΣΔ, χωρίς όμως να αποτελεί μία γνήσια έκφραση της φωνής του καθεστώτος.

Στα απομνημονεύματά του που εκδόθηκαν πριν λίγους μήνες μας χαρίζει στιγμιότυπα που καλύπτουν σχεδόν όλο τον 20ο αιώνα - από την αρχή της σταλινικής περιόδου, την εποχή του τρόμου, τον "μεγάλο πατριωτικό πόλεμο", την αποσταλινοποίηση, την εποχή της στασιμότητας (stagnation), την περεστρόικα και τελικά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης. Σε γενικές γραμμές το στυλ γραψίματός του είναι στεγνό, χωρίς πλατειασμούς. Περνάμε από το ένα γεγονός στο άλλο απότομα. Από τη Ζυρίχη στο πρωτάθλημα ΕΣΣΔ του 1954, από το Portoroz στο Curacao. Πώς αλλιώς θα χωρούσαν 80 χρόνια σε 250 σελίδες! Λίγο-πολύ τα γεγονότα είναι γνωστά σε όσους έχουν διαβάσει τα βασικά της σκακιστικής ιστορίας του 20ου αιώνα. Αυτό που προσφέρει το βιβλίο είναι η οπτική γωνία ενός ανθρώπου που ναι μεν ήταν μέσα στους μηχανισμούς αλλά ταυτόχρονα δεν τους πίστευε ιδεολογικά. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως όποτε του προσφερόταν κάποια σχετική ελευθερία κινήσεων σχεδόν πάντα επέλεγε αυτό που θα εξόργιζε την Αθλητική Επιτροπή. Εντύπωση κάνει και η επιλεκτική αναφορά του στα θύματα αυτού του μηχανισμού. Ενώ μνημονεύει τους εκτελεσμένους και εκτοπισμένους της εποχής του Μεγάλου Τρόμου, δε γράφει κουβέντα για την επαγγελματική απομόνωση που επιβλήθηκε εις βάρος του Mark Taimanov μετά το 6-0 από το Fischer, παρότι ο Taimanov είναι γαμπρός του - παντρεύτηκε την κόρη του Averbakh! Ίσως επειδή ο Taimanov ζει ακόμα.

Ξεχωρίζουν τα σύντομα σημειώματά του για κάποιους ανθρώπους που δεν είναι τόσο γνωστοί στη Δύση. Ο Nikolay Zubarev, ο Beniamin Blumenfeld, ο Fyodor Duz-Khotimirsky, ο Abram Rabinovich, ο Boris Verlinsky, o Pyotr Romanovsky από την παλιά γενιά. Ο Mikhail Garkavy, ο Vladimir Simagin, ο Nikolay Glazkov, ο Nikolai Krogius από την μεταπολεμική γενιά. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης οι πιέσεις που δεχόταν ως αρχισυντάκτης του Shakhmaty v SSSR - για παράδειγμα η εντολή να αφιερώσει σελίδες για την ντάμα επειδή ενδιαφερόταν ο αδερφός του Brezhnev ή το με ποια σειρά θα πρέπει να γράψει τους ισόβαθμους Karpov και Kasparov μετά το επεισοδιακό πρωτάθλημα ΕΣΣΔ του 1988 - αλλά και οι εμπειρίες του ως βοηθός του Tal στον κύκλο 1959-1960 και του Petrosian σε αυτόν του 1969-1971. Προς το τέλος μας προσφέρει και τη δική του άποψη για τη διάσπαση της FIDE το 1993, το τέλος της εποχής Campomanes και την πραξικοπηματική ανέλιξη του Kirsan στην προεδρία της παγκόσμιας ομοσπονδίας. Ο Yuri Averbakh το 1962 στο Curacao ήταν από τους επικεφαλής της Σοβιετικής αποστολής. 40 χρόνια αργότερα, στη Μόσχα, ως επικεφαλής διαιτητής πατάει το ρολόι για την πρώτη παρτίδα μεταξύ του Ruslan Ponomariov και του Vasily Ivanchuk για τον παγκόσμιο τίτλο της FIDE. Δίπλα του ο Kirsan Ilyumzhinov. Θα μπορούσε να μας πει περισσότερα για όλα αυτά που έχει ζήσει ο Yuri Averbakh αλλά παραμένουμε ευγνώμονες και γι αυτά τα λίγα.

Yuri Averbakh

Center-Stage and Behind the Scenes

The Personal Memoir of a Soviet Legend

New in Chess, 2011

Kasparov on Kasparov Part I: 1973-1985

Ένα από τα βιβλία που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά και είχα λιώσει στα παιδικά μου χρόνια, αυτό του Eduard Gufeld για τον Garry Kasparov, ασχολείται με τη νεανική περίοδο - και ταυτόχρονα την πιο δημιουργική - του νεαρού παίκτη από το Μπακού του Αζερμπαϊτζάν που έμελλε να γίνει ο νεαρότερος παγκόσμιος πρωταθλητής στο σκάκι αλλά και να συμβολίσει όσο κανείς άλλος την Περεστρόικα. Το βιβλίο τελείωνε στον τελικό των ματς διεκδικητών με τον Smyslov και είχε ως παράρτημα τις παρτίδες του δεύτερου ματς με τον Karpov. Οι αναλύσεις ήταν επιφανειακές αλλά το βασικό κορμό της ιστορίας πάρα πολλοί έλληνες σκακιστές τον έμαθαν από εκείνο το βιβλίο των εκδόσεων Αποσπερίτης.

Η καινούρια σειρά βιβλίων του Garry Kasparov αφορά και πάλι τον εαυτό του, αυτή τη φορά όμως όχι τα ματς με τον Karpov αλλά την υπόλοιπή του πορεία. Όταν άρχισαν να κυκλοφορούν οι πρώτοι τόμοι της σειράς "των προκατόχων" ομολογώ πως την είχα αντιμετωπίσει πολύ χλιαρά. Η άποψή μου για τον άνθρωπο Kasparov μακριά από την σκακιέρα δεν ήταν και η καλύτερη. Οι συνεντεύξεις του της δεκαετίας του 90, όταν εκτός των άλλων το καθεστώς στη Ρωσία ήταν μάλλον της αρεσκείας του, απέπνεαν έντονο συντηρητισμό και φιλοαμερικανισμό - θυμάμαι χαρακτηριστικά μία στο CNN για τους Νατοϊκούς βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία που ήταν επιεικώς εμετική - ενώ πίστευε σε έναν πανρωσισμό, σε αμέτρητες θεωρίες συνομωσίας κ.ο.κ. Ένα "ντοκιμαντέρ" που πρόσφατα προβλήθηκε και στο κανάλι της Βουλής αποτελεί την τέλεια δυσφήμιση του ανδρός. Αλλά και τα "γύρω από το σκάκι" κατορθώματά του έδειχναν έναν πολύ ανώριμο και υπερόπτη άνθρωπο. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το "It will be Short and it will be short", τις αναρίθμητες κωλοτούμπες στα θέματα της FIDE - στις οποίες έχω αναφερθεί στο άρθρο μου για την ιστορία της παγκόσμιας ομοσπονδίας με αφορμή τις τελευταίες εκλογές - τις "ειδικές συνθήκες" που απολάμβανε στο Linares κλπ. Αν δούμε όμως τα πράγματα πιο ψύχραιμα, στην πραγματικότητα μιλάμε για έναν 30αρη (γεννημένο το 1963) που ζει σε ένα κλουβί από την παιδική του ηλικία διαβάζοντας σκάκι. Όταν καλείται να σχολιάσει την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης στο CNN, είναι 28 χρόνων και προέρχεται από 7 χρόνια συνεχών αναμετρήσεων με τον Karpov και προετοιμασίας για αυτές. Ο άνθρωπος-Kasparov ωριμάζει και βρίσκει χρόνο να κατανοήσει τον κόσμο γύρω του μετά την απώλεια του παγκόσμιου τίτλου και τελικά μετά την αποχώρησή του από το επαγγελματικό σκάκι. Το 2003 είναι πλέον 40 χρονών και μία από τις φιλοδοξίες του είναι να μεταφέρει στο χαρτί τη μοντέρνα ιστορία του σκακιού - σε ό,τι αφορά το κορυφαίο επίπεδο.

Τη σειρά των "προκατόχων" ακολούθησε η σειρά με τα ματς Kasparov-Karpov και ενδιάμεσα το εκπληκτικό "Revolution in the 70s" που περιγράφει την εξέλιξη των ανοιγμάτων από τη δεκαετία του 70 και μετά. Και φτάνουμε στο πιο πρόσφατο, στο οποίο ο συγγραφέας περιγράφει την σκακιστική του πορεία από την ηλικία των 10 ετών μέχρι τα 22 του που γίνεται παγκόσμιος πρωταθλητής. Όλες οι μεγάλες σκακιστικές στιγμές αυτής της πορείας είναι συγκεντρωμένες εδώ. Η πρώτη συνάντηση με τον Karpov στο τουρνουά των πιονιέρων, όπου οι αρχηγοί των ομάδων αντιμετώπιζαν σε σιμουλτανέ με ρολόι τους νεαρούς σκακιστές των αντιπάλων. Ο Karpov αρχηγός της ομάδα από το Chelyabinsk και ο Kasparov, μόλις 12.5 ετών, μέλος της ομάδας του Αζερμπαϊτζάν. Ο τότε παγκόσμιος πρωταθλητής κέρδισε - όχι εύκολα - και ο Kasparov εξέφρασε το παράπονο "και είχα τόσο καλή θέση". Η διακοπή με τον Lanka στο πρωτάθλημα νέων ΕΣΣΔ του 1976, όταν ένας 13χρονος Kasparov αναλύει με ακρίβεια μαζί με τους προπονητές του και κρατάει την ισοπαλία που του χαρίζει τον τίτλο στα κριτήρια της ισοβαθμίας. Την επόμενη χρονιά ο Kasparov διπλασιάζει τις επιτυχίες του με έναν εντυπωσιακό 8.5/9 επαναλαμβάνοντας αυτό που μόνο ο Petrosian το μακρινό 1946 και ο Korchnoi το 1948 είχαν πετύχει.

Ο συγγραφέας τοποθετεί τη σκακιστική του ενηλικίωση στο έτος 1978 - όταν ήταν μόλις 15 ετών - και στην ανάδειξή του στο βαθμό του μαιτρ μετά το θρίαμβό στο Sokolsky Memorial στην πόλη Minsk. Η μινιατούρα του επί του Roizman βρίσκει το δρόμο της προς το Informator - αναλυμένη από τον δάσκαλό του, τον Botvinnik. Θα ακολουθήσουν πολλές παρτίδες του στην γιουγκοσλαβική αυτή περιοδική έκδοση που αποτελούσε τη βίβλο της εποχής - το αντίστοιχο των σκακιστικών βάσεων δεδομένων του σήμερα. Στο ίδιο τουρνουά πετυχαίνει και την πρώτη του νίκη επί grandmaster - Lutikov. 7 γκραντμετρ, 9 διεθνείς μαιτρ και 42 μαιτρ σε σύνολο 64 σκακιστών παλεύουν για μία και μόνο θέση που οδηγεί στα τελικά του πρωταθλήματος ΕΣΣΔ. Ακόμα και ο ίδιος ο Kasparov δε περιμένει ότι θα είναι αυτός που θα προκριθεί. Στα 15 του θα βρεθεί στα τελικά αντιμέτωπος με τους Tal, Polugaevsky, Geller και συνολικά 16 grandmasters σε μια εποχή που ο τίτλος αυτός δεν κερδίζονταν τόσο εύκολα όσο σήμερα και το πρωτάθλημα ΕΣΣΔ ήταν πολλές φορές το ισχυρότερο τουρνουά της χρονιάς παγκοσμίως. Στον πρώτο γύρο παίζει την αγαπημένη του τότε Caro-Cann και φέρνει ισοπαλία με τον μεγάλο Yefim Geller. Ο Gufeld στο τέλος του τουρνουά τον "μαλώνει": "Γιατί παίζεις συνέχεια Caro-Cann? Έχεις δει τη φάτσα σου στον καθρέπτη? Με τέτοια μαφιόζικη μούρη, πρέπει να παίζεις μόνο Σικελική!". Το ρεπερτόριο του Kasparov αρχίζει σταδιακά να αλλάζει από το 1978 και μετά. Η Σικελική έρχεται στο προσκήνιο, ενώ με τα λευκά αρχίζει σιγά-σιγά η εποχή του d4. Μόνο στα 1990 θα επιστρέψει και πάλι ο Garry στο e4 αναβιώνοντας τη Σκωτική και βρίσκοντας νέες ιδέες όπως το Ra3 στην Ισπανική.

Ο υπόλοιπος κόσμος - εκτός ΕΣΣΔ - ακόμα δεν είχε πάρει μυρωδιά. Θα φτάσουμε στο 1979 και στο διεθνές τουρνουά της Μπάνια Λούκα για να αρχίσει ο διεθνής "πυρετός" γύρω από το όνομα του Kasparov. Κατά την αναχώρηση από τη Μόσχα, 3-4 δημοσιογράφοι μόνο ήταν εκεί και αυτοί για να φωτογραφίσουν τον Tigran Petrosian. Στη Γιουγκοσλαβία πολλοί εκ των συμμετεχόντων (14 grandmasters σε σύνολο 16 συμμετοχών) αναρωτιούνται τί δουλειά έχει αυτό το άτιτλο παιδαρέλι. Τυπικά ο Kasparov από το πρωτάθλημα ΕΣΣΔ του 1978 είχε βγάλει αξιολόγηση 2545 - κάτι που έμελλε να είναι η πρώτη του διεθνής αξιολόγηση. Η Σοβιετική γραφειοκρατία όμως δε βιαζόταν να στείλει τα χαρτιά. Όταν μετά από 10 γύρους στη Μπάνια Λούκα η απόδοσή του άγγιζε το 2800, ο Andras Adorjan του είπε: "Τώρα να είσαι σίγουρος πως θα στείλουν το πρώτο σου διεθνές τουρνουά". Όντως λίγο πριν το τέλος εμφανίστηκε το 2545 δίπλα στο όνομα του Garry και από το τουρνουά αυτό κέρδισε 30 μονάδες. Ο θρίαμβος της Μπάνια Λούκα ακολουθήθηκε από ένα χάλκινο μετάλλιο στο πρωτάθλημα ΕΣΣΔ 1979 - πίσω από Geller και Yusupov. Και έτσι μπαίνουμε στο 1980, τη χρονιά της εκτόξευσης του Kasparov στην παγκόσμια ελίτ.

Η καλή χρονιά από την αρχή φαίνεται και στο Πανευρωπαϊκό Ομαδικό στη Σκάρα της Σουηδίας, ο Garry Kasparov κάνει 5.5/6. Εκεί παίζει μία από τις πιο χαρακτηριστικές παρτίδες της πρώιμης εποχής Kasparov, αυτή του 5ου γύρου εναντίον του Pribyl, όπου το ελεύθερο d πιόνι των λευκών σε μια Grunfeld χωρίζει αποφασιστικά τη σκακιέρα στα δύο εμποδίζοντας τα μαύρα κομμάτια να μεταφερθούν στην άμυνα του βασιλιά τους. Οι κινήσεις 20.d7!! και 26.d8=Q!!, θυσίες και οι δύο, οδηγούν στο θεαματικό φινάλε. Ο Kasparov την διαλέγει ως την "αειθαλή" του πατρίδα (evergreen - πάντα πράσινη). Ακολούθησε το διεθνές τουρνουά του Μπακού, το οποίο έμελλε να χαρίσει στον Kasparov τον τίτλο του grandmaster. Για να καταλάβει κανείς το πόσο καθυστερημένα με τα μοντέρνα δεδομένα ήρθε αυτός ο τίτλος, αρκεί να αναφερθεί πως ήδη στις αρχές της χρονιάς ο Garry είχε 2595 διεθνή αξιολόγηση, μόλις 130 μονάδες πίσω από τον Karpov. Το καλοκαίρι του 1980 ο Kasparov γίνεται παγκόσμιος πρωταθλητής νέων στο Ντόρτμουντ, τερματίζοντας ενάμιση βαθμό μπροστά από τον Nigel Short. Στην Ολυμπιάδα της Μάλτας, θεωρητικά αναπληρωματικός των Karpov, Polugaevsky, Tal και Geller, παίζει τελικά 12 παρτίδες και με τους 9.5 βαθμούς του αποτελεί τον πιο ισχυρό κρίκο της ομάδας της ΕΣΣΔ που έσβησε την "ντροπή" του 1978 όταν είχε χάσει το χρυσό μετάλλιο από τους Ούγγρους. Ξεχωρίζει η μινιατούρα επί του Marjanovic. Στο τέλος της χρόνιας έχει φτάσει στο 2625, 6ος στον κόσμο και μόλις 65 μονάδες πίσω από τον Karpov.

Στη συνέχεια μπαίνουμε σε πιο γνωστά γεγονότα. Στο τουρνουά των ομάδων (πρώτη, δεύτερη, νέων και βετεράνων) όπου ξαναβρίσκεται απέναντι στον Karpov και στο πανίσχυρο τουρνουά της Μόσχας όπου τερματίζει δεύτερος μαζί με Polugaevsky και Smyslov, ενάμιση πόντο πίσω από τον Karpov. Το τουρνουά αυτό ήταν τρομακτικά ισχυρό - αρκεί να αναφερθεί πως τελευταίος τερμάτισε ο... Geller - και κατά δήλωση του Kasparov υπογράμμισε κάποια προβλήματα στο ρεπερτόριό του. Σε αυτό το τουρνουά χάνει μια τραυματική παρτίδα από τον Petrosian ο οποίος βρίσκει εκπληκτικές άμυνες. Στη μαθητική Ολυμπιάδα έχουμε μια παρτίδα-διαμάντι εναντίον του βραζιλιάνου - με συμμετοχές σε δύο ιντερζονάλ - Jaime Sunye Neto:

Jaime Sunye Neto - Garry Kasparov

Student World Team Championship 1981 Graz (10)

Θέση μετά την 41η κίνηση του λευκού

41...Nf3+!

Πολύ θεαματικό αν και τα μαύρα κέρδιζαν και με το 41...Bxe3! (ή ακόμα και με το 41...Bd6) 42.fxe3 Nxg2 43.Kf1 Rg3 44.Qb5! Nxf4 45.Qe8+ Kh7 46.Qxe4+ Rg6! 47.Qxf4 Rxb2

42.Kf1

Στην περίπτωση του 42.Kh1 ακολουθεί ένας εκπληκτικός συνδυασμός. 42...Bxe3!! 43.fxe3 Rdxg2!! 44.Nxg2 Rg3!

Μια φανταστική θέση!! Παρά την υλική υπεροχή ο λευκός δεν έχει άμυνα ενάντια στο ματ (45.Nf4 Rg1#).

Δεν έχω ξαναδεί τέτοια θέση σε κανονική παρτίδα παρά μόνο σε σπουδές. Ούτε το 43.gxf3 Bxf4 θα βοηθούσε. Ούτε το 43.Ne6 (αρνούμενος τις θυσίες) Rf2 44.gxf3 Rf1+ 45.Kh2 exf3! 46.Qxe3 Rg2# ή 46.Nxg5 Bf4#

42...Bxe3!! 43. fxe3 Rdxg2! 44. Qc3

Μοναδικό. Στο 44.Qb6, το 44...Rh2 45.Ne2 Rgg2 αποφασίζει.

44...Rh2 45. Ne2 Kh7!

Ανανεώνοντας την απειλή του Rgg2. Ο Neto αμύνεται με τον πιο "πρωτόγονο" τρόπο.

46. Qc8 Rh1+ 47. Kf2 Nd2!

Απειλώντας Rf1#. Μπροστά στο 48.Ng3 Rh2+ 49.Ke1 Nf3+ και Rxb2, ο λευκός εγκατέλειψε.

(αποσπάσματα της ανάλυσης του Kasparov από το βιβλίο)

Ο Kasparov με 9/10 οδήγησε τη Σοβιετική Ένωση (Psakhis, Yusupov, Dolmatov, Kochiev, Vladimirov) στο χρυσό μετάλλιο.

Ακολούθησε η μεγαλύτερη ίσως αποτυχία στην καριέρα του Kasparov, το διεθνές τουρνουά του Tilburg 1981.

Έχει πολύ ενδιαφέρον να διαβάσει κανείς αυτά που γράφει ο Kasparov για το τουρνουά αυτό και τα διδάγματα που αποκόμισε. Ήταν ίσως το μόνο μελανό σημείο της πορείας του προς την κορυφή του κόσμου. Έχασε από τον Petrosian και τον Spassky - φτάνοντας στο -2 με τον πρώτο, όπως και από τον Timman, ενώ τελικά τερμάτισε με 50%. Δύσκολα θα βρει κανείς άλλο τουρνουά στο οποίο ο Kasparov έμεινε στο 50%. Στα καλά του τουρνουά κάποιοι πειραματισμοί στο άνοιγμα - ο σκαντζόχοιρος εναντίον του Hubner για παράδειγμα - και η συντριπτική νίκη επί ενός αντιπάλου που έχανε σπάνια, του Ulf Andersson.

Στις 22 Δεκεμβρίου του 1981, ο Garry Kasparov σε ηλικία 18 ετών γίνεται πρωταθλητής Σοβιετικής Ένωσης. Σε αυτό το τουρνουά υπάρχουν οι πασίγνωστες δίδυμες παρτίδες με τον Timoshchenko και τον Dorfman. Και στο διεθνές τουρνουά του Bugojno, τον Μάιο του 1982 επιτέλους κερδίζει τον Petrosian παίζοντας "σαν Petrosian" αφού όπως χαρακτηριστικά λέει, ακολούθησε τις συμβουλές του Spassky, "μη βιάζεσαι". Από δω και πέρα αρχίζει το ταξίδι προς τον παγκόσμιο τίτλο. Το ιντερζονάλ της Μόσχας (10/13 με δεύτερο τον Beliavsky) και τα ματς διεκδικητών (με Beliavsky, Korchnoi και Smyslov). Ενδιάμεσα η Ολυμπιάδα της Λουκέρνης με απόλυτο highlight τη σημαντικότατη για αθλητικούς και πολιτικούς λόγους νίκη του επί του Korchnoi και το τουρνουά του Niksic - πιθανότατα το ισχυρότερο τουρνουά όλων των εποχών μέχρι τότε με Larsen, Spassky, Portisch, Miles, Andersson, Tal, TImman, Seirawan, Ljubojevic, Gligoric, Petrosian, Nikolic, Sax και Ivanovic - το οποίο αποτέλεσε την αφετηρία της λύσης του προβλήματος με το ακυρωθέν ημιτελικό ματς διεκδικητών εναντίον του Korchnoi. Σε αυτό το τουρνουά ισοφάρισε σε 2-2 τον Petrosian που έμελλε να είναι και το τελικό σκορ μεταξύ τους καθώς ο μεγάλος Tigran πέθανε λίγους μήνες αργότερα. Εκεί παίχτηκε και η διπλή θυσία αξιωματικού εναντίον του Portisch. Μοναδική ήττα από τον Spassky (πάλι) τον οποίον ο Kasparov κατάφερε να ισοφαρίσει τη δεκαετία του 90.

Το βιβλίο αφήνει την ιστορία λίγο πριν την αρχή του μαραθωνίου με τον Karpov. Στους επόμενους τόμους θα ακολουθήσει η συνέχεια της εκπληκτικής σκακιστικής καριέρας του Garry Kasparov.