O Dylan παίζει σκάκι.. και πληρώνει σε σκάκι

22 Δεκεμβρίου 1961, Minessota Hotel, Minneapolis, Minnesota

Πρώτη φορά που δούλεψα στο East Orange του New Jersey

Τα φιλαράκια δεν πηγαίνουν ποτέ στο East Orange, New Jersey, είναι μια απαίσια πόλη. Πήγα εκεί να παίξω σε ένα καφέ στο East Orange, New Jersey. Παίζανε σκάκι στο καφέ Ήταν τόσο χάλια, μπλιαχ, τόσο χάλια, οι άνθρωποι να παίζουν σκάκι εκεί κάτω, ε.. ήταν το μόνο που τους ένοιαζε εκεί, σκάκι και σκάκι και σκάκι. Έρχονται εκεί και τους παίζεις το τραγούδι σου, τους παίζεις ένα ήρεμο τραγουδάκι. στη μέση του τραγουδιού ακούς "Σαχ!" και "Εεε.. αυτή ήταν καλή κίνηση" και τέτοια πράγματα.

Ρε παιδιά ήταν τόσο άσχημα που είδα ένα όνειρο μετά την πρώτη νύχτα που δούλεψα εκεί. Ονειρεύτηκα πως δούλευα στο East Orange, New Jersey και τελικά.. τα παρατάω μετά από δυο μέρες και πάω στον τύπο να ζητήσω τα λεφτά μου. "Θα μου δώσεις κανά φράγκο, δούλεψα δυο μέρες για σένα". Και μου λέει.. ααα... "Εντάξει, αλλά εδώ δεν πληρώνουμε με λεφτά". Λέω "Α. Ναι?", μου λέει "Ναι, σε πληρώνουμε με κομμάτια". "Καλά" του λέω "δώσε μου κομμάτια για δυο μέρες". Νόμιζα πως έκανε πλάκα στην αρχή αλλά τα πήρα τελικά. Μου δωσε έναν βασιλιά και μια βασίλισσα για δουλειά δυο ημερών. "Είμαστε εντάξει" του λέω.

Οπότε παίρνω τον βασιλιά και τη βασίλισσα και μπαίνω στο πιο κοντινό μπαρ. Πάω στον πάγκο και παραγγέλνω μια μπύρα."Φίλε" λέω "μπορώ να έχω μια μπύρα?". Και φυσικά μου φέρνει μια μπύρα. Μου ζητάει τα λεφτά. Του δίνω το βασιλιά και τη βασίλισσα. Και τα ρίχνει μέσα στην ταμειακή και μου δίνει τέσσερα πιόνια, δυο αξιωματικούς και ένα πύργο για ρέστα.