Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εγγραφή στο
Αναρτήσεις
Σχόλια
The Straw Broom
Σκακιστικά Blogs
-
-
Una ventata d’aria frescaΠριν από 10 ώρες
-
2024 Vikings Weekender - Day 1Πριν από 1 ημέρα
-
-
Toronto Candidates - WrapupΠριν από 5 μήνες
-
-
-
-
Fall 2021 Online Chess ClassΠριν από 3 χρόνια
-
-
-
-
Checkmate CoronavirusΠριν από 4 χρόνια
-
Vale, ArianneΠριν από 4 χρόνια
-
-
-
-
Response to Canadian Fed Prez DrkulecΠριν από 10 χρόνια
-
The 1907 World Chess Championship, Memphis TNΠριν από 10 χρόνια
-
-
A hurray for what has beenΠριν από 12 χρόνια
-
The rise and rise of Mateusz BartelΠριν από 12 χρόνια
-
9 σχόλια:
Nak,nak, nakking on heaven's door?
O Nakamura, 24 ετων, γεννηθηκε στην Ιαπωνια, αλλα μετακομισε στις ΗΠΑ σε ηλικια 2 ετων. Ο πατερας του ειναι Ιαπωνας, και η μητερα του Αμερικανιδα. Αν και, ως τωρα θα μπορουσε να συναγωνιστει τον Fischer μονο στην προκλητικοτητα των δηλωσεων, στο τουρνουα που μολις τελειωσε απεφυγε να δωσει αφορμες, και περιοριστηκε να καταγραφει τις αγωνιστικες που απεμεναν μεχρι το τελος του τουρνουα, στο τελος δεν μπορεσε να συγκρατηθει.
Ιδου τι εγραψε στο http://twitter.com/GMHikaru λιγο μετα την ληξη του τελευταιου γυρου:
YESSSSSSSSSSSS!!!!!!!!!!!!
(με πολυ μεγαλυτερα γραμματα..)
Ο άνθρωπος ωριμάζει όσο μεγαλώνει….To YESSSSSSS!!! είναι ένας απόλυτα θεμιτός και σεμνός πανηγυρισμός, ειδικά όταν ξεκινάς ένα σουπερ-τουρνουά γύρω στο Νο 10, με όλη την παγκόσμια αφρόκρεμα έτοιμη να σε κατασπαράξει και τελικά θριαμβεύεις!
Το τι έχει ακούσει ο Νακαμούρα κατά καιρούς από διάφορους καλοθελητάδες ‘ειδικούς’ και μη, δεν περιγράφεται… μέχρι και ότι παίζει πολύ …μπλιτς τον έχουν ‘κατηγορήσει’ (!??)
Και κατά τη γνώμη μου, προκλητικός δεν είναι όποιος λέει και καμιά κουβέντα παραπάνω (ειδικά όταν είναι 20 αρης και το αίμα βράζει) αλλά αυτός που κάθεται στη σκακιέρα για να κοροϊδευτεί παριστάνοντας ότι παίζει σκάκι(…και είναι πολλοί τέτοιοι) και όσοι αποφεύγουν με διάφορες προφάσεις τις προκλήσεις (και ο Νακ δεν ήταν ποτέ τέτοιος).
O Kasparov για τη νίκη του Nakamura και την ιστορική της σημασία για το αμερικανικό σκάκι:
"Fischer never won a tournament ahead of the world champion. He was second in Santa Monica. Of course there were far fewer such events back then, and Fischer had several great tournament results like Stockholm 62, but it's interesting. Reuben Fine only equaled Keres on points at AVRO in 38. Then you have Marshall at Cambridge Springs in 1904 ahead of Lasker, though Tarrasch wasn't there. So unless you include Capablanca as an American player, I think you can go back to Pillsbury at Hastings 1895 for an American tournament victory on par with Nakamura's!"
Ωραία τα λέει ο Γκάρυ, μόνο που ξεχνά να μας πει σε ποια τουρνουά οι κορυφαίοι Σοβιετικοί ‘απέφευγαν’ διακριτικά τον μπόμπυ.
Όσο για το αν η (πανάξια)νίκη του Νακαμούρα στο Βάικ συνιστά επιτυχία αντίστοιχη των ‘μαρσαρισμάτων ‘ που έριχνε ο Θρύλος … άσε ρε Γκάρυ να παίξει κάνα ματς ο Νακ και βλέπουμε… τόση πρεμούρα πια να βγει ‘σκάρτος’ ο ‘κατηραμένος όφις’ ….οι γνήσιοι θρύλοι δεν ‘ξεγίνονται’ με δηλώσεις αλλά ΜΟΝΟΝ αν τους ‘ξεπεράσει’ η λαϊκή γνώμη…. κομματάκι δύσκολο το βλέπω στα επόμενα 50 χρόνια τουλάχιστον …
Με όλο το σεβασμό κ.Ριζόπουλε, αλλά εκτίμηση μου είναι ότι καμιά πρεμούρα από πλευράς Κασπάροβ δεν υπάρχει να βγει σκάρτος ο "καταραμένος όφις". Δεν νομίζω καν να τον βλέπει ως τέτοιον ο Κασπάροβ. Στο έργο του για τους προκατόχους εξάλλου, αναφέρει πως θεωρεί ότι ο Φίσερ ήταν πολύ μπροστά από τους υπόλοιπους κορυφαίους συγχρόνους του και με αυτό το μέτρο τον θεωρεί ως το μεγαλύτερο από τους πρωταθλητές (προφανώς συμπεριλαμβανομένου του εαυτού του). Άρα δεν νομίζω να είχε τέτοιον στόχο η δήλωση του. Την σημασία της νομίζω ήθελε να δείξει για το αμερικάνικο σκάκι. Και είναι πράγματι τεράστια επιτυχία, πέρα βέβαια και από προσωπική του Νακαμούρα. Ο οποίος παρεμπιπτόντως, μια χαρά μου φαίνεται. Καλό είναι πιστεύω οι μεγάλοι παίχτες να ξεχωρίζουν και σαν προσωπικότητες (ανεξάρτητα αν το πρόσημο δεν είναι πάντα θετικό) από το να είναι απόλυτα politically correct τύποι. Ο ίδιος ο θρύλος του Φίσερ που αναφέρατε, έχει να κάνει εν πολλοίς (πέρα από το εκπληκτικό σκάκι βέβαια, το οποίο είναι το πρώτο και απαραίτητο συστατικό) και με την ιδιαίτερη προσωπικότητα του (ανεξάρτητα αν τον συμπαθούσε κάποιος ή όχι, αν συμφωνούσε με τις απόψεις του ή όχι). Και ο Κασπάροβ ο ίδιος (ανεξάρτητα πάλι από το αν διαφωνούμε ή συμφωνούμε μαζί του, δεν θέλω να πάω εκεί την κουβέντα) ήταν (και είναι) έντονη προσωπικότητα. Κι ο Ταλ. Κι ο Κάρποβ. Και ο αειθαλής γίγαντας Κορτσνόι. Και τους προτιμώ όλους αυτούς από το απόλυτα "συμμορφωμένο" πολίτικαλ κορεκτ στυλάκι των Ανάντ, Κράμνικ πχ.
Ίσως να ξεκινάει μια ενδιαφέρουσα κουβέντα...
-rotten-
Πολύ καλή τοποθέτηση του φίλου ανώνυμου όμως θα τον συμβούλευα να μην έχει και πολύ εμπιστοσύνη σε αυτά που λέει ο Kasparov γιατί γενικά τα αλλάζει συνεχώς. Είναι αλήθεια πως στο "On my Great Predecessors" λέει τα καλύτερα για τον Fischer, απλώς δεν είμαι και τόσο σίγουρος για τα κίνητρά του. Γενικά σε αυτά τα βιβλία εκφράζεται με τα καλύτερα λόγια για όλους - του Karpov συμπεριλαμβανομένου - και πιθανολογώ πως το κάνει για εμπορικούς λόγους.
Ευτυχώς για μας, το internet είναι πολύ πλούσιο και έτσι δε μπορεί να μας τρελαίνει ο κύριος Kasparov κάθε φορά που ξυπνάει στραβά το πρωί :)
Έτσι, στην L'Equipe στις 24 Ιανουαρίου 1987 δηλώνει στα πλαίσια συνέντευξής του:
Q. Do you think Fischer will play again one day and would you like to meet him?
G.K. No, I don’t think there is the slightest chance that Fischer will ever play chess again. The return of Fischer is a myth; in any case, it provides good suspense for people who know nothing about chess. Fischer is the chess past. He left because he didn’t want to play any more. Endless talk about his return is just day-dreaming.
Q. Haven’t you ever tried to make contact with him? It is said that some grandmasters keep in touch with him ...
G.K. I don’t believe a word of it. I want proof. It is also said that he still plays. Well, let him play, let him enter a tournament and let him play! For me, Fischer is no longer anything. He has gone into history. That is very interesting from the historical point of view, but Fischer means nothing more at all today!’
Πηγή, ο Edward Winter --> http://chesshistory.com/winter/extra/kasparovinterviews.html όπου μπορεί κανείς να διαβάσει και άλλα τέτοια.
Τέλος στο παρακάτω link (thanks to google) μπορεί κανείς να βρει και τα υπόλοιπα που έχει ανακαλύψει κατά καιρούς ο δαιμονικός Edward Winter --> http://www.google.com/search?q=site:chesshistory.com/winter&q=kasparov&btnG=Chess+Notes+search
Αγαπητέ trandism, δεκτή η συμβουλή. Ίσως πράγματι για εμπορικούς λόγους να αναγράφονται όσα αναγράφονται σε αυτό το έργο. (Αν και μάλλον θα ήταν περισσότερο εμπορικό, αν ήταν περισσότερο «σκανδαλώδες», οπότε δεν μπορώ να είμαι σίγουρος για τις προθέσεις του Κασπάροβ). Όπως και να χει, δεν είναι στόχος μου να γίνω δικηγόρος του, ούτε ερμηνευτής των δηλώσεων του. Δεν το έχει ανάγκη άλλωστε. Εκτιμήσεις κάνουμε, δημιουργώντας μια –ενδιαφέρουσα ελπίζω- κουβέντα. Πάντως για τις δηλώσεις του που παραθέτεις του 1987 (τονίζω και πάλι, χωρίς να είμαι υπερασπιστής του, εξάλλου εγώ «καρποφικός» ήμουν σε όλη την διάρκεια της τεράστιας μάχης τους) μπορώ να τις κατανοήσω από το εξής πρίσμα: Ο Κασπάροβ έχει πάρει ήδη τον τίτλο από τον Κάρποβ και προσπαθεί να εδραιωθεί ως παγκόσμιος πρωταθλητής, παίζοντας συνεχείς τελικούς με τον Τόλια. Ο αντίπαλος του, πήρε τον τίτλο στα χαρτιά από τον Φίσερ (χωρίς να ευθύνεται βέβαια ο Κάρποβ γι’ αυτό) και αυτό δεν μπορεί να το ξεπεράσει. Ίσως μάλιστα να είναι και η αιτία που εκθρονίστηκε από τον Κασπάροβ, όταν το 1984, κυνηγώντας το φάντασμα του Φίσερ και το 6-0, έχασε μεγάλη ευκαιρία να «καθαρίσει» τον Κασπάροβ. Φαντάζομαι ότι ο Γκάρι δεν θα ήθελε να μπει στην ίδια λογική. Ότι είναι δηλαδή ο πρωταθλητής που πήρε τον τίτλο από αυτόν ο οποίος τον πήρε στα χαρτιά από τον Φίσερ, άρα θα πρέπει και ο ίδιος να κυνηγάει το ίδιο φάντασμα. Ίσως γι’ αυτό αντέδρασε έτσι, το 1987. Αν τώρα, ενώ ο ίδιος έχει δηλώσει ότι ήταν ολέθριο σφάλμα από την πλευρά του Κάρποβ να προσθέσει το «φάντασμα του Φίσερ» στο στρατόπεδο των αντιπάλων του, κάνει και ο ίδιος το ίδιο λάθος, τότε τι να πω…
Όπως και να’ χει, «ο θρύλος του Φίσερ» δεν νομίζω να κινδυνεύει από τέτοιες δηλώσεις.
Υπογράφω με ένα (…δύσοσμο είναι η αλήθεια) ψευδώνυμο τα ποστ μου στο μπλογκ, χάριν συνεννοήσεως και ευκολίας στη συζήτηση.
-rotten-
@rotten
Δική μου εκτίμηση είναι πως αν το "On my Great Predeccesors" δεν έγραφε καλά λόγια για τον Fischer δε θα πουλούσε τόσο καλά στην Αμερική.
Είμαι φανατικός αναγνώστης των βιβλίων του Kasparov - τουλάχιστον των δύο σειρών που έχει βγάλει τα τελευταία χρόνια - ενώ ως παιδάκι ήμουν και κασπαροφικός στις μάχες του με τον Karpov και ήμουν και υπέρ των δυο τους στις πρόσφατες εκλογές της FIDE. Παρόλα αυτά πιστεύω πως ο Gary είναι λίγο πειραγμένος στο μυαλό και δεν παίρνω και πολύ στα σοβαρά τις δηλώσεις του. Από μένα έχει γενικά το ακαταλόγιστο λόγω του θεάματος που μας πρόσφερε πάνω στη σκακιέρα.
Ο θρύλος του Φίσερ δεν κινδυνεύει από τέτοια, αυτό είναι αλήθεια. Μόνο από τον ίδιο τον Φίσερ κινδύνευε όσο αυτός ήταν εν ζωή.
Δημοσίευση σχολίου