Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

Amber 3ος Γύρος















Ενοποιημένη Βαθμολογία μετά τον τρίτο γύρο σε blind και rapid:
Carlsen, Aronian 4.5
Anand, Grischuk 4
Gashimov 3.5
Gelfand 3
Karjakin, Nakamura, Topalov 2.5
Kramnik 2
Giri, Ivanchuk 1.5

Blind
Το όποιο πλεονέκτημα του λευκού σε αυτήν τη βαριάντα της Νιμζοϊνδικής που έχει παίξει κάποιες φορές ο Peter Heine Nielsen μοιάζει πολύ με τη βασική ιδέα της Καναλανικής. Η ποιοτική διαφορά μεταξύ του Bg2 και του Bc8 δηλαδή. Βέβαια εδώ τα λευκά πιόνια είναι "σπασμένα" εξ ορισμού. Στην παρτίδα ο Grischuk κατάφερε να αλλάξει τα πάντα εκτός των δύο αυτών αξιωματικών και έτσι για να απελευθερωθεί ο μαύρος έδωσε όχι μόνο ένα πιόνι, αλλά και τον έλεγχο της 7ης στην οποία εισέβαλαν οι λευκοί πύργοι. Ο Karjakin όμως βρήκε αντιπαιχνίδι με το ελεύθερο a και μετέτρεψε σε ισόπαλο φινάλε. Καλοπαιγμένη παρτίδα.

Μετά το επιτυχημένο πείραμα με τη Γαλλική, ο Carlsen επιστρέφει στο βασικό του ρεπερτόριο - το οποίο είναι πολύ πλατύ - και παίζει Ινδική της Βασίλισσας. Ο Aronian έφαγε με τον ίππο στο d4 στην 11η κίνηση - καινοτομία - απλοποιώντας λίγο τη θέση - είναι και blind άλλωστε - και ο μαύρος έβαλε τα πιόνια του σε σχηματισμό σκαντζόχοιρου. Έφυγαν και οι ντάμες, μπλοκαρίστηκε και η πτέρυγα του βασιλιά και στην 34η κίνηση άρχισαν να επαναλαμβάνουν τη θέση. Αυτή ήταν η πρώτη παρτίδα του Aronian στο τουρνουά που δεν πέρασε από χαμένη θέση.

14...b4N. Αυτό πρέπει να κρατήσουμε από το άνοιγμα αυτής της παρτίδας μιας και η μόνη κίνηση που είχε παιχτεί μέχρι χθες ήταν το 14...e5 - εκτός αν έχω χάσει κάτι στα τελευταία τουρνουά, η βάση μου είναι λίγο πίσω. Και μιλάμε για μια από τις πιο κρίσιμες βαριάντες της Semi-Slav. Εγώ όμως που αποφεύγω αυτές τις βαριάντες λόγω ασχετοσύνης - και παίζω sidelines - δεν έχω και πολλά να πω για το άνοιγμα και το μέσο. Στο φινάλε, ο λευκός κερδίζει. Εκτός των άλλων κερδίζει με 58.Ke1 Bxg2 59. Ng5 και αφού παγιδεύεται ο αξιωματικός, το h αποφασίζει. Ο Anand έπαιξε 58.h5?? Bxg2 και τώρα ο ίππος δεν πατάει στο g5.


Καιρό είχαν να βρεθούν στο ίδιο τουρνουά αυτοί οι δύο. Το μίσος μεταξύ τους είναι αμοιβαίο αν και ο Kramnik ως σοβαρότερος και ηπιότερος χαρακτήρας δεν κάνει τόσο συχνά επιθετικές δηλώσεις όσο ο Topalov. Ο Kramnik επέλεξε να παίξει Reti και το 11.f4 του είναι καινοτομία. Ο μαύρος έπρεπε να εμποδίσει / δυσκολέψει το e4-e5 του λευκού παίζοντας 18...Bf5 ή 18...Re8. Μετά το 21.e5 ο λευκός είναι σχεδόν κερδισμένος. Δε δυσκολεύτηκε ιδιαίτερα στη μετατροπή του πλεονεκτήματος ο Kramnik.

Αντι-Βερολίνο. Ο Ivanchuk έδειξε μια καινούρια ιδέα του, το 7.Qc2, αν και για να ακριβολογούμε "ανέστησε" μια ιδέα του Adolf Anderssen από τον 19ο αιώνα - που παίχτηκε στο Breslau σε ένα φιλικό ματς εναντίον του μαθητή του, Fritz Reimann. Ο Nakamura έπαιξε 7...Re8 αντί του 7...Bg4 που είχε παιχτεί στην παλιά εκείνη παρτίδα και ισοφάρισε εύκολα. Στη συνέχεια όμως η θέση έγινε πολύ περίπλοκη και ήταν ο Αμερικάνος αυτός που έκανε το πρώτο λάθος. Αντί να αλλάξει τον ίππο του με τον αξιωματικό του e3, έπαιξε 24...b5 επιτρέποντας 25.Bb6!, μετά το οποίο ο μαύρος θα έπρεπε να δώσει τη διαφορά για να μη βγει πολύ χειρότερος. Αντ' αυτού όμως ο Ivanchuk έπαιξε πρώτα 25.a5, ο πύργος έφυγε από το d8 τετράγωνο και το 26.Bb6? που ακολούθησε χάνει αμέσως! Μετά από 26...Nc8! o μαύρος απειλεί τόσο Qd8 όσο και Nxb6 με Ra2 επόμενη. Και στα δύο αυτά ενδεχόμενα χάνεται ο αξιωματικός του d3. Ωραία εικόνα η τελική θέση.















Rapid
Ο Aronian έπαιξε ένα 7...a6 αλά Chebanenko για να κρατάει το b7 πιόνι με Ra7 και να βγαίνει ο φου από το c8 που είναι καινοτομία. Είναι όμως πολύ δύσκολο να κρατηθούν και τα δύο πιόνια (b7 και d5). Το 15...a5? χάνει. Για άλλη μια φορά όμως ο Aronian έσωσε τη θέση. Το 26...Ne8! είναι η αμυντική μανούβρα που είχε διαφύγει του λευκού. Η θέση γύρισε και ο μαύρος ήταν αυτός που έπαιζε πια για νίκη. Ο Magnus βρήκε τον τρόπο να μετατρέψει σε ισόπαλο φινάλε πύργων.

Πήρε την εκδίκησή του για το blind ο Topalov. Πάλι Ragozin έπαιξε ο Kramnik και δεν είχε κανένα πρόβλημα από το άνοιγμα. Δύσκολη παρτίδα - το engine μου αλλάζει άποψη συνεχώς και η θέση είναι περίπλοκη. Το φινάλε R+N+5P εναντίον R+B+4P το δίνει πάντως κερδισμένο.

Ακολουθήθηκε η παρτίδα Bologan-Dominguez, Barcelona 2006, μέχρι το 17.Nde2 - ο Bologan είχε παίξει 17.Nb3. Ωραία παρτίδα με τον Karjakin να δείχνει τη δεξιοτεχνία του στο μέσο - οι ίπποι του χορεύουν.

Μια ακόμα Νιμζοϊνδική Ρουμπινστάιν. Στην Popov-Savic, διασυλλογικό Σερβίας, 2007 (υπάρχει στη MEGA Database) ο λευκός είχε φάει αμέσως στο d5 - 14.Nxd5. Ο Gelfand προτίμησε το 14.Nf4 που είναι καινοτομία. H παρτίδα πήγαινε προς την ισοπαλία, όταν ο Gelfand αντί να υποστηρίξει το c3 πιόνι του με 46.Qd2, έδωσε ένα σαχ από το g3 που χειροτερεύει τη θέση της βασίλισσάς του. Το c ελεύθερο του μαύρου είναι πολύ πιο γρήγορο από το d του λευκού.

O Ivanchuk είναι απόλαυση γιατί παίζει τα πάντα στο άνοιγμα και έτσι βλέπουμε μεγάλη ποικιλία θέσεων και το πώς αντιμετωπίζονται στο υψηλό επίπεδο. Εδώ παίχτηκε μια Γαλλική Τάρρας στην οποία ο μαύρος έβγαλε μεγάλο πλεονέκτημα - έλεγχος της α στήλης, αλλαγή των λευκοτετράγωνων αξιωματικών, απουσία ίχνους επίθεσης στο ροκέ του. Δυστυχώς όμως δεν κατάφερε να βρει νίκη στις περιπλοκές και το φινάλε 4 ίππων(!) που προέκυψε αν και σπάνιο, ήταν ισόπαλο.

Ο Αζέρος δεν έχασε την ευκαιρία να παίξει το αγαπημένο του Μπενόνι απέναντι στον θεωρητικά πιο αδύναμο παίχτη του τουρνουά. Μετά από αναστροφή κινήσεων προέκυψε μια θέση από την παρτίδα Gustafsson-Bogut, Πανευρωπαϊκό Εθνικών Ομάδων, Γερμανία-Βοσνία, 2009. Ο Giri έπαιξε 15.Ra2 αντί του πιο τυπικού 15.Ra3 που έχει παίξει ο Γερμανός. Το Μπενόνι είναι από τα ανοίγματα που δεν εμπιστεύομαι πολύ τα engines στις εκτιμήσεις που δίνουν. Ο μαύρος έχει τεράστιο αντάλλαγμα για το b πιόνι που θυσιάζει και μάλλον παίζει για νίκη. Το φινάλε πύργων που προέκυψε μοιάζει ισόπαλο.















Δεν υπάρχουν σχόλια: