(Ι - Σάντα Μόνικα 1966)
Αναβιώνουμε αυτή τη σειρά με κάτι διαφορετικό. Ακολουθούμε μια παρτίδα από το 8ο πρωτάθλημα ΗΠΑ Corr που παίχτηκε την περίοδο 1988-1990.
Με τα λευκά παίζει ένας από τους ισχυρότερους Corr παίκτες των ΗΠΑ, ο GM Dan Fleetwood, που εκτός των επιτυχιών του εκείνη την εποχή, κατάφερε να επιβιώσει και με το παραπάνω της μετατροπής του αθλήματος που έγινε με την εισαγωγή των σκακιστικών μηχανών και αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο νο.58 της παγκόσμιας κατάταξης του ICCF μεταξύ των ενεργών παικτών.
Ο Αμερικανός SIM David Robert Myers δίνει κάποιες βαριάντες - είναι από τους πιο γνωστούς αναλυτές στις βάσεις δεδομένων παρτίδων δι αλληλογραφίας.
Η παρτίδα είναι πολύ πλούσια κατά τη γνώμη μου αλλά όπως και στα προηγούμενα μέρη της σειράς, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το να δει κανείς τον διαφορετικό τρόπο με τον οποίον αντιλαμβάνονται οι δύο παίκτες τις εξελίξεις στη σκακιέρα. Κανένα νόημα βέβαια δε θα είχε να γίνει παράθεση και αυτών που δίνουν οι σημερινές σκακιστικές μηχανές, ειδικά όταν το συγκεκριμένο άνοιγμα σήμερα δεν μπορεί να παιχτεί σε παρτίδα Corr χωρίς καταστροφικές συνέπειες. Είναι προϊόν άλλης εποχής και πρέπει να κρίνεται στην ιστορική του συγκυρία.
Fleetwood,Daniel M - Gerzadowicz,Stephan
USPCF USCCC 8th final corr, 1990
1.e4 g6 2.d4 Bg7 3.Nc3 c6 4.Nf3 d6 5.Be2 Nd7 6.0–0 Nh6
SG: Μου αρέσει ο Duncan Suttles ακόμα περισσότερο και από τον Bukhuty Gurgenidze
7.h3 0–0 8.Be3 f6 9.Qd2 Nf7
SG: Όπως γνωρίζει καλά και ο Dan, είχα αυτή τη θέση και στο Απόλυτο (Πρωτάθλημα ΗΠΑ) εναντίον του Lou Petithory και με σκούπισε από τη σκακιέρα. Έχουμε μια βασική Duncan Suttles θέση στη σκακιέρα. Ο Benko είχε παίξει 10.d5 στην μεταξύ τους παρτίδα το 1964 στη Νέα Υόρκη. Ο Ντανκ απάντησε με 10...f5 το οποίο φιλοδώρησε με ένα ? ο Hort και το σχόλιο "Το 10...c5 είναι απαραίτητο".
Ανόητος ων, το διάβασα αυτό και χωρίς να το καταλαβαίνω, το δοκίμασα εναντίον του Lou Petithory στο Απόλυτο Πρωτάθλημα USCF 1988.
10. d5 c5 11.Nh4 Re8 12.f4 Nf8 13.Rad1 a6 14.a4 Bd7 15.e5 fxe5 16.f5 Bf6 17.fxg6 hxg6 18.Qe1 Bxh4 19.Qxh4 e6 20.Qf2 Qe7 21.Ne4 Nh7 22.Qg3 g5 23.Bh5 Rf8 24.Bg6 Rad8 25.Bxh7+ Kxh7 26.Rxf7+ Rxf7 27.Nxg5+ 1–0 Petithory,L-Gerzadowicz,S/corr USA 1988/
Ήταν κρίμα γιατί ο Μαν(sic) έβγαλε μια χαρά θέση μετά από 11.ef5 gf5 12.Nd Bxd4 13.Bxd4 cd5 14.Nxd5 e5 15.Bc3, Benko-Suttles, Boston(op), 1964
Οπότε σε μια ρεβάνς με τον Petithory δοκίμασα το 10...f5! και ο Lou "έστριψε" αμέσως με 11.Nd4. Η συνέχεια ήταν 11...Bxd4 12.Qxd4 Nf6 13.f3 Nh5 14.Bc4?! c5 15.Qd2 Ne5 16.Bd3? f4! -+ (17.Bf2 Bxh3).
Δε θα αμφισβητήσω τον Dunkie ξανά.
Αυτά έγραφα σχολιάζοντας μια παρτίδα μου για τη στήλη στο APCT (American Postal Chess Tournament News Bulletin) στην οποία λευκά είχε ο Σκωτσέζος Ian Marks που δυστυχώς μου έπαιξε 10.Rad1 και με "μάζεψε" σε μόλις 25 κινήσεις.
10.d5
10...f5!
DF: Μετά το 10...c5?! του Hort τα μαύρα καταστράφηκαν στην Petithory-Gerzadowicz, 1988 USCF Absolute και ο Stephan ορκίστηκε δημοσίως μέσα από το Chess International πως δε θα διαφοροποιηθεί ξανά από τον ίσιο δρόμο του Suttles σε αυτή τη βαριάντα! Επειδή μου άρεσε η θέση μετά τη 12η κίνηση που είναι το σημείο στο οποίο σταματάει η ECO B (1st Edition) αποφάσισα να δω στην πράξη την υπόσχεση του Stephan. Το πρόβλημα είναι πως γνώριζα ότι ο Stephan ξέρει απέξω κι ανακατωτά την Benko-Suttles 1964 ενώ εγώ ήξερα μόνο μέχρι την 12η κίνηση. Επίσης, γνώριζα πως του Stephan του αρέσει πολύ η θέση του μαύρου σε αυτήν τη γραμμή. Αλλά.. ήξερα πως ο Stephan δεν ξέρει την άγνοια μου πάνω στην Benko-Suttles και αυτό εξισορροπεί κάπως τα πράγματα. Σε κάθε περίπτωση, γνώριζα πως ότι και να γίνει, θα έχουμε μια ενδιαφέρουσα παρτίδα, οπότε μπήκα στο "στόμα του λιονταριού".
MYERS:
(10...f5?)
10...c5?! 11.Rab1 11.f5 12.exf5 gxf5 13.b4 b6 14.Rfe1 Nde5 15.Ng5 Nxg5 16.Bxg5 Ng6 17.Bh5 Be5 18.bxc5 bxc5 19.Ne2 Kh8 20.Bxg6 hxg6 21.Nf4 Kh7 22.Qe3 Rf7 23.Qg3 Kg8 24.Bh6 Rf6 25.Qh4 Qa5 26.Bg5 Rf7 27.Nxg6 Rh7 28.Nxe7+ Kg7 29.Bh6+ Rxh6 30.Qg5+ Kf7 31.Qxh6 Kxe7 32.f4 Rb8 33.fxe5 1–0 Kaidanov,G-Bereolos,P/Saint Paul USA 2000/;
10...Nfe5!? 11.Nd4 Nb6 12.b3 c5 13.Ne6 Bxe6 14.dxe6 Nc6 15.f4 f5 16.exf5 gxf5 17.Bh5 Bxc3 18.Qxc3 Nd5 19.Bf7+ Rxf7 20.exf7+ Kxf7 21.Qd3 e6 22.Rae1 Qe7 23.a3 Rg8±
11.exf5
MYERS:
11.Nd4 Bxd4 12.Qxd4 fxe4 (12...Nf6 13.dxc6 bxc6 14.Qc4 Qc7 15.Nd5 Nxd5 16.exd5 Bb7² Myers) 13.Nxe4 cxd5 14.Qxd5 Nb6 15.Qb3 e6 16.Rad1 Nd5 17.Bd4 Qh4 18.f4 Nh6 19.Bc4 Nxf4 20.Nxd6 b5 21.Rxf4 Rxf4 22.Bxe6+ Bxe6 23.Qxe6+ Kf8 24.Be3 Kg7 25.Qe5+ Rf6 26.Rf1 Nf5 27.Rxf5 Qe1+ 28.Kh2 gxf5 29.Bh6+ Kxh6 30.Qxf6+ Kh5 31.Qxf5+ Kh6 32.Qf6+ 1–0 Leow,L-Lewis,A/London ENG 1979/
11...gxf5 12.Nd4
SG: Η παλιά ECO σταματάει εδώ με +/-. Αυτό δεν μπορεί να είναι σωστό. Στη δεύτερη έκδοση ολόκληρη η βαριάντα έχει αφαιρεθεί. Και αυτό δεν μπορεί να είναι σωστό. Θα έπρεπε να αυξάνονται οι αναφορές στον Suttles και όχι να μειώνονται.
DF: Η πρώτη έκδοση της ECO δίνει +/-. Ούτε εγώ, ούτε ο Stephan το "μασάμε" αυτό. Νομίζω πω ο λευκός έχει ένα ελαφρύ πλεονέκτημα σε αυτό το σημείο, αλλά και οι δυο πλευρές έχουν ενεργητικό παιχνίδι.
12...Bxd4
13.Qxd4N
SG: Ο Dan δεν ξέρει την Benko-Suttles! Μου έγραψε πως δεν του άρεσαν τα λευκά μετά από 13.Bxd4 cd5 14.Nxd5 e5 15.Bc3 Nc5!?. Όταν τον πληροφόρησα πως ο Dunc έπαιξε 15...f4, o Dan είπε πως δεν του άρεσαν τα λευκά ούτε μετά από αυτό και πρόσθεσε "Σε εκείνη τη φάση νόμιζα πως το Qxd4 είναι πολύ καλύτερο, αλλά ο Pal είναι εξυπνότερος από μένα". Ας το ελπίσουμε.
DF: Καινοτομία. Όπως λένε "η άγνοια είναι ευλογία". Κοιτούσα τη θέση αυτή πριν καν παίξω την πρώτη κίνηση και σκεφτόμουνα πως δεν είναι δυνατόν ο Benko να έχει φάει με τον αξιωματικό αφήνοντας τα κεντρικά μαύρα πιόνια να προωθούνται. Στην πραγματικότητα, νόμιζα πως ο μαύρος ισοφαρίζει μετά από 13.Bxd4 cd5 14.Nxd5 e5 15.Bc3 Nc5!?. Αργότερα κατά τη διάρκεια της παρτίδας ο Stephan με ενημέρωσε για το ότι η παρτίδα Benko-Suttles συνεχίστηκε με 15...f4 και κοκκίνισα από ντροπή. Και πάλι, τουλάχιστον παρηγορητικό ήταν πως ο Suttles έβγαλε και πάλι καλή θέση και στη συνέχεια απέρριψε μια συνέχεια που έδινε εύκολη ισοπαλία, παίζοντας για νίκη. Αφήνω τους αναγνώστες να κρίνουν το αν προτιμούν την κίνηση του Benko ή τη δική μου. Για την ώρα χαίρομαι που δεν ήξερα εκείνη την παρτίδα βαθύτερα.
MYERS:
(!)
13.Bxd4!? cxd5 14.Nxd5 e5 15.Bc3 f4 (15...Nc5!? Fleetwood) 16.Bc4 Nc5 17.Nxf4 Ne4 18.Qe3 Nxc3 19.Qg3+ Kh8 20.Qxc3 Ng5 21.Nh5 Rf3 22.Qd2 Rxh3 23.Be2 Rh4 24.Rad1 Bg4 25.Bxg4 Rxg4 26.Ng3 Qb6 27.Qxd6 Nf3+ 28.gxf3 Rxg3+ 29.Kh2 Rg5 30.f4 Rh5+ 31.Kg2 e4 32.Rg1 Rg8+ 33.Kf1 Qb5+ 34.Rd3 Rxg1+ 35.Kxg1 1–0 Benko,P-Suttles,D/Boston USA 1964/
13...Nf6
Τώρα μετά την κίνηση του Suttles 13...cd5 14.Nxd5 e5 δε μου άρεσε το 15.Qc4 (η διαφορά) και 16.Nc7 και στη συνέχεια κάποιο συνδυασμό των κινήσεων Bh5, Bh6, Ne6, Rad1.... Εκτός αυτών, το f6 φαίνεται καλό τετράγωνο για τον ίππο και έχω και όνειρα με το... c5.
14.Rad1
SG: Εδώ για καμιά ώρα προσπαθούσα να αποφασίσω μεταξύ του 14...c5 (15.Qh4!?) και του 14...cd5 (15.Nxd5 e5 16.Qc4 Bd7 17.Bg5!?). Δε μου άρεσε τίποτα από τα δύο. Σαν σε σκηνή βγαλμένη από το Think Like A Grandmaster μέσα σε ένα λεπτό αποφάσισα τελικά το 14...Bd7
DF: Σε θέσεις όπου το b5 δεν είναι πραγματική απειλή, όπως αυτή, το ενδεχόμενο 14.a4?! απλώς αδυνατίζει την πτέρυγα της Βασίλισσας.
MYERS:
14.dxc6!? bxc6 15.Qc4 Bd7 16.Rad1±
14...Bd7?!
DF: Νομίζω πως το άμεσο 14...Kh8 είναι καλύτερο, μετά το οποίο τα λευκά διατηρούν ελαφρό πλεονέκτημα με το 15.Qh4. Αν ο μαύρος νιώσει "τυχερός", σαν τον Clint Eastwood, μπορεί να δοκιμάσει και το 14...cd5 15.Nxd5 Ne4!?. Παρόλα αυτά νομίζω πως ο λευκός λόγω καλύτερης ανάπτυξης θα βγει κερδισμένος από τις περιπλοκές.
MYERS:
14...Kh8?! 15.dxc6 bxc6 16.Qh4 e5 17.f4 d5 18.fxe5 Nxe5 19.Bd4+– ; 14...cxd5!? 15.Nxd5 e5 16.Nxf6+ Qxf6 17.Qd5 f4 18.Bc1 Rb8]
15.dxc6!
DF: Ούτε η πρώτη, ούτε η δεύτερη, ούτε η τρίτη κίνηση που ανέλυσα στη θέση, αφού δίνει στα μαύρα μια μεγάλη μάζα πιονιών στο κέντρο και δύο ανοιχτές στήλες. Τί παραπάνω θα ήθελε ένας παίκτης της Μοντέρνας Άμυνας από το άνοιγμα? Ευτυχώς, τα λευκά κομμάτια και το πιόνι f είναι αρκετά ισχυρά για να περιορίσουν τα μαύρα κεντρικά πιόνια και ο λευκός μπορεί να χρησιμοποιήσει τις ημιανοιχτές στήλες d και e προς το συμφέρον του.
15...bxc6
SG: Το αρχικό μου "σχέδιο" ήταν να παίξω 15...Bxc6, αλλά τώρα δε μου άρεσε το 16.Bc4 που τονίζει την αδυναμία του e6 και κυρίως του f7 - χρειάζομαι αυτόν τον ίππο να κρατάει το d6 και να εμποδίζει τα Bg5 και Bh6. Εδώ περίμενα 16.f4! μετά το οποίο δεν μπορούσα να αποφασίσω εάν η μάζα μου αποτελεί δύναμη ή αδυναμία.
16.Qh4!
DF: Στοχεύοντας την αδυνατισμένη πτέρυγα του Βασιλιά του μαύρου και ανοίγοντας το d4 τετράγωνο για τον αξιωματικό τη στιγμή που το 16...e5 αποτυγχάνει λόγω του 17.Bg5!
SG: Περίμενα f4 πρώτα, αλλά και αυτό είναι καλό. Θα ήθελα να παίξω 16...e5!? αλλά μετά από 17.Bg5, ο ίππος μου στο f6 απειλείται, ενώ αυτός του f7 είναι υπερφορτωμένος. Αν 17...Nh8? ή 17...Nxg5? 18.Qxg5 το d πιόνι χάνεται. Και το 17...Kg7 δεν μπορεί να είναι σωστό (18.Rd3)
16...Kh8 17.f4!?
DF: Αυτό σταματάει το e5 μια για πάντα όπως φαίνεται. Τα λευκά τώρα έχουν καθαρό πλεονέκτημα.
SG: Σταματώντας το e5 τώρα και κάνοντάς το δυσκολότερο και για το μέλλον. Και κάθε άλλη προώθηση πιονιού αφήνει κάποια τρύπα. Οπότε πού πρέπει να πάνω τα κομμάτια μου? Λοιπόν, μπορεί κάποια στιγμή να μου χαλάσει την πιονοδομή με Bd4xf6, αν βάλω τον πύργο στο g6 θα μπορώ να το αποφύγω αυτό και ο πύργος γενικά μπορεί να βρει δουλειά στην ανοιχτή στήλη.
17...Rg8
MYERS:
17...c5 18.Bc4 Rb8 19.b3 e6 20.Rfe1 a5 21.Bc1±
18.Bf3
DF: Προφυλάσσοντας το g2 και εμποδίζοντας ένα μελλοντικό c5.
MYERS:
18.Bd4!? Rg6 19.Bc4 e6 20.Ne4! fxe4 21.f5 Rxg2+ 22.Kxg2 e5 23.Bxf7±
18...Rg6 19.Bd4
DF: Επιτέλους! Ο φυσικός κάτοχος του τετραγώνου έφτασε!
SG: Τώρα εάν 19...e5 δεν μου άρεσε το 20.fe5 de5 21.Bc5 ακολουθούμενο από Qc4 ή Qa4. Οπότε.. έπαιξα Qf8 για να καλύπτω το c5 σε αυτή τη βαριάντα.
Το 19...Qg8 έμοιαζε ελκυστικό αλλά στην πραγματικότητα δεν έχω κάτι εκεί. Θα μπορούσε να απαντήσει με ισχύ στο κέντρο - 20.Rfe1 μετά το οποίο το 20...Re8? χάνει από το 21.Rxe7! και το 20...Rh6 21.Bxf6+ ef6 22.Qf2 Rxh3 23.Re7 του δίνει πάρα πολλά για ένα πιόνι.
19...Qf8?!
MYERS:
19...e5!? 20.fxe5 dxe5 21.Bc5 Qc7 22.Be7 Ng8 23.Bh5 Rh6 24.Bc5 Nf6±
20.Rfe1!
DF: Το πιόνι e είναι η αχίλλειος φτέρνα του μαύρου.
20...Nd8!
DF: Μία ευρηματική προσπάθεια να κάνει περίπλοκη τη θέση. Μετά το ρουτινιάρικο 20...Rb8 21.b3 τα λευκά μπορούν να συνεχίσουν να αυξάνουν το πλεονέκτημά τους αργά και ανεμπόδιστα. Με την κίνησή του ο Stephan υποχρεώνει τα λευκά να παίξουν με ακρίβεια σε μία οξεία θέση για να διατηρήσουν το πλεονέκτημα. Το Ne6 θα ακολουθήσει.
21.Ne2
DF: Μία "μυστήρια" κίνηση του ίππου πρέπει να απαντηθεί αντιστοίχως.
21...Ne6
SG: Όχι και πολύ "μυστηριώδες" - δεν είχα και πολλά άλλα. Η μανούβρα μου είχε σκοπό να κυνηγήσει τον αξιωματικό που κυριαρχεί στη θέση. Υποθέτω πως το 21.Ne2 είχε εν μέρει σκοπό να αφήσει χώρο για το Bc3. Μάλλον θα βγω από το κάρφωμα (Kg8) ή ίσως παίξω 22...Rh6 23.Qf2 πρώτα έτσι ώστε ο ίππος του να δεσμευτεί στην υποστήριξη του f πιονιού.
Περίεργη θέση. Μου αρέσει. Αυτό δε σημαίνει πως δε θα καταρρεύσει στα χέρια μου ή πως είναι αντικειμενικά καλή βέβαια.
22.Bc3
22...Rc8?
DF: Αυτό οδηγεί σε απώλεια υλικού. Η εναλλακτική 22...Rh6 κρατάει περισσότερο αν και πάλι ο λευκός έχει άνετο πλεονέκτημα.
SG: Αργό. Κακό.
Κοιτούσα το 22...Rh6 για τους λάθος λόγους και το απέρριψα τελικά για τους λάθος λόγους. Νόμιζα πως πρέπει να παίξω 22...Rh6 23.Qf2 για να "δεσμεύσω" τον ίππο του. Αλλά δε θα ήταν και πάλι δεσμευμένος - θα μπορούσε και πάλι να παίξει Nd4 και αν Nxf4 να φάει στο c6 με ίππο ή αξιωματικό.
Αφού το κατάλαβα αυτό, αποφάσισα ότι μετά από 22...Rh6 23.Qf2 θα έπρεπε να απαντήσω στο Nd4 με Nxd4 μετά το οποίο η ντάμα είναι καλύτερα τοποθετημένη στο f2 από ό,τι στο h4. To 22...Rc8 το έπαιξα για να έχω c5 σε μία τέτοια θέση ελπίζοντας να συνεχίσω με Bc6. Kg8. Ne4. Μάλιστα
Το πού είναι καλύτερα τοποθετημένη η λευκή ντάμα είναι προς συζήτηση, αλλά το κομμάτι της απόφασής μου που στοιχίζει είναι πως υπολόγιζα μόνο μία κίνηση του ίππου, αυτήν προς το d4!
MYERS:
22...Qg7!? 23.g4 fxg4 24.hxg4 Rf8 25.Rf1 Nc5 26.g5 Na4 27.Kh1 Nxc3 28.Nxc3 d5
23.Ng3! Ng7
MYERS:
23...Nc7 24.Nh5 Ncd5 25.Nxf6 exf6 26.Bd2 Rb8 27.Bc1±
24.Nh5!
DF: Ήρθε η στιγμή να "εισπράξω". Τώρα αν 24...Nfxh5 25.Rxe7!; 24...Ngxh5 25.Bxh5 Rh6 26.Qg5; και 24...e5 25.fe5 Nfxh5 26.Bxh5 Rh6 27.ed6! Ο Stephan δοκιμάζει κάτι διαφορετικό, αλλά αποτυγχάνει για λίγο, λόγω του δυστυχή "κληρικού" στο d7.
SG: Θα ήταν περίεργο να μη μπορώ να φάω με ίππο, σωστά?
24...Nfxh5 25.Bxh5 Re6 (25...Rh6 26.Rxe7!) 26.Rxe6 Bxe6 27.Re1 B-anywhere 28.Rxe7 +-
24...Ngxh5 25.Bxh5 Rh6 26.Qg5 (απειλώντας Rxe7) Be8 27.Bxe8 Rxe8 28.Rxd6 +-
Χμμμ... Και αν 24...Nge8 25.Nxf6 Nxf6 26.Bh5 καταλήγουμε στα ίδια.
24...Rh6 25.Rxe7! Qxe7 26.Bxf6 Qf8
SG: Βρείτε το εσείς! Μπορεί να πάρει πιόνια για τη διαφορά. Πόσα? Ή είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα?
MYERS:
26...Qf7 27.Qg5 Rg6 28.Bxg7+ Kg8 29.Qh4 Rxg7 30.Rxd6+–
27.Rxd6!
DF: Ο συνδυασμός των λευκών συνεχίζεται.
27...Qxd6
MYERS:
27...Be8 28.Be7 Rxh5 29.Bxh5 Qg8 30.Bxe8 Rxe8 31.Bf6+–
28.Bxg7+ Kg8 29.Bxh6
SG: Τώρα προσβλέπω σε ένα κακό φινάλε για να αποφύγω ένα τραγικό μέσο.
29...Qxh6 30.Nf6+ Kg7 31.Qxh6+ Kxh6 32.Nxd7
DF: Η θέση έχει ξεκαθαρίσει και η υλική υπεροχή των λευκών είναι αποφασιστική. Πρέπει απλώς να προσέχει τα τρικ που τυχόν προκύψουν στο φινάλε από τον μαύρο πύργο.
SG: Πότε να εγκαταλείψω? Συχνά ξεπερνώ το σημείο μετά το οποίο είναι σίγουρο ότι θα χάσω. Μπορεί να έχει ακόμα ενδιαφέρον. Το σημαντικότερο - μπορεί να μάθω και κάτι. Προσπαθώ πάντως να μην ξεπερνώ το σημείο μετά το οποίο προσβάλλω τον αντίπαλο.
32...c5 33.g4!
MYERS:
33.Bd5!? c4 34.Be6 Rc6 35.Bxf5 Ra6 36.b3 cxb3 37.axb3 Kg7 38.g4+–
33...Rd8
SG: Είναι δύσκολο να ενεργοποιήσω τον πύργο. Ίσως θα έπρεπε να τον αφήσω στο c8 μέχρι να μου δοθεί κάποια καλύτερη ευκαιρία. Δεν ξέρω. Τώρα οι επιλογές και των δυο μας περιορίζονται. Είναι καλό αυτό?
34.Bc6 Kg6 35.Kf2 h6
SG: Αντιστεκόμενος στον πειρασμό να "κάνω" κάτι. To 35...fg4?! 36.hg4 h5 έχει καλό κίνητρο με την ελπίδα να σπάσουν τα πιόνια του αντιπάλου ή να βγει κάποιο μακρινό ελεύθερο. Το πρόβλημα είναι πως μπορεί να ξεκλειδώσει τα κομμάτια του με τέμπο - 37.Be4+ καλύπτοντας και το c2 και άρα επιτρέποντας Nxc5. Ενώ στο 35...h5?! 36.g5 εμφανίζεται η εκνευριστική απειλή του 37.Ne5+ και 38.Bd7. Οπότε...
36.Kf3 a5 37.gxf5+
1–0
SG: Είναι καιρός πια. Η γεωμετρία του δουλεύει περίφημα. Μετά από 37...Kxf5 μπορεί να παίξει 38.Nxc5 αφού το 38...Rc8 αποτυγχάνει λόγω του 39.Bd7+. Έχασα πειστικά.
DF: Μετά από 37...Kxf5 38.Be4+ Ke6 39.Nxc5+ τα μαύρα είναι τόσο πολύ υλικό κάτω που δεν μπορούν να ελπίζουν σε κάποιου είδους ανατροπή. Οπότε... το ταξίδι στο στόμα του λιονταριού πήγε καλά αυτή τη φορά, αλλά θα συμβούλευα τον επόμενο να προσέχει πολύ πριν μπει στις βαριάντες αυτές του Stephan.
Σχετική Βιβλιογραφία:
APCT News Bulletin
Chess on The Edge Vol 1-3 - Selected games of GM Duncan Suttles
Correspondence Chess Grandmasters: Duncan Suttles, Peter Millican, Jonathan Berry, Yoav Dothan, Hans Berliner, Viacheslav Ragozin, Jean Hébert
Canadian Chess Players: Bonar Law, Duncan Suttles, William H. K. Pollock, Fedor Bogatyrchuk, Lawrence Day, Kevin Spraggett
Stephan Gerzadowicz - Journal of a chess master
Stephan Gerzadowicz - Journal of a chess original
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου