Η δεύτερη βαριάντα συνδυάζει κλείσιμο και άνοιγμα γραμμής (line opening και line closing). H λευκή βασίλισσα χάνει την πρόσβασή της στο τετράγωνο g5 από την κίνηση 1...Bf6 των μαύρων η οποία ταυτόχρονα όμως ανοίγει το δρόμο προς το τετράγωνο e4.
Letter Problems
A.J.Taffs, Original
Colin Russ - Miniature Chess Problems from Many Countries
#3
1.Rb4 (->2.Be4#) Kc6 2.Bc8 και 3.Bb7#
1...Bg6 2.Bxg6 και 3.Be4#
Η θέση του διαγράμματος απεικονίζει το γράμμα G (εξού και letter problems). O A.J.Taffs θεωρείται ειδικός σε αυτού του είδους τα προβλήματα.
Lacny Theme
L.Lacny
Memorial Przepiorka C 1949 1st Prize
#2
1...c3 2.Qe4#
1...c1=Q 2.Ng2#
1...Nh2 2.Qd4#
1.Nd2! (->2.Nf1#) c3 2.Qd4#
1...c1=Q 2.Qe4#
1...Nh2 2.Ng2#
Lacny Theme φχβ: (αντιγράφω τον ορισμό από το kallitexniko-skaki.blogspot.com) Αναπτύσσεται σε διάφορες φάσεις (φ στο πλήθος) που έχουν βαριάντες (β στο πλήθος). Σε μία φάση υπάρχουν β (a b c ... z) άμυνες και αντιμετωπίζονται με ισάριθμα ματ (A B C ... Z). Σε επόμενη φάση οι ίδιες (a b c ... z) άμυνες αντιμετωπίζονται με κυκλική μετάθεση των ματ (B C ... Z A).
"Το σκάκι είναι η ζωή μου" ισχυρίζεται ο αειθαλής Victor και τί άλλο θα μπορούσε να πει κανείς για ένα άνθρωπο που παίζει αγωνιστικό σκάκι στο κορυφαίο επίπεδο από το 1947(!) που κέρδισε το πρωτάθλημα νέων της ΕΣΣΔ για πρώτη φορά. Το καθοριστικό γεγονός όμως στη ζωή του μεγάλου μαιτρ συνέβη το 1976 μετά το διεθνές τουρνουά του Άμστερνταμ. Τί θέση θα είχε σήμερα στην σκακιστική ιστορία ο Victor Korchnoi αν δεν είχε αυτομολήσει στη Δύση τότε και παρέμενε εντός των τειχών? Το σίγουρο είναι πως δε θα είχε φτάσει να παίζει τελικό ματς για τον παγκόσμιο τίτλο και θα είχε σταματήσει το αγωνιστικό σκάκι προ πολλού. Κατά δήλωσή του έπρεπε να είχε φύγει δέκα χρόνια νωρίτερα, από τότε που απέκτησε πολιτική συνείδηση. "Έχασα 10 χρόνια φυσιολογικής ζωής", λέει χαρακτηριστικά.Ο πολιτικός αντίκτυπος της αυτομόλησης Korchnoi ήταν τεράστιος, κυρίως μέσα στη Σοβιετική Ένωση. Η ενασχόληση με το σκάκι και την μαρξιστική θεωρία ήταν πιθανότατα τα δύο μοναδικά επαγγέλματα στα μέσα της δεκαετίας του '70 που υπόσχονταν καλύτερη ζωή στο ανατολικό μπλοκ από ότι στις Δυτικές Χώρες. Οι σκακιστές στη Δύση ήταν μποέμ τύποι, χωρίς καμία εξασφάλιση, κακοντυμένοι και η κοινωνία αγνοούσε τη δυσκολία και την ομορφιά του παιχνιδιού που καταλάμβανε το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής τους. Στη Σοβιετική Ένωση παρά τις γενικότερες ελλείψεις αγαθών και ελευθεριών, το επάγγελμα του σκακιστή λίγο-πολύ σου εξασφάλιζε ένα υψηλό κοινωνικό status - αν ήσουν υπάκουος στα βασικά ζητήματα.
Ο Victor το είχε πάρει απόφαση αρκετά νωρίτερα. Τον Οκτώβριο του 1968 η εθνική ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης ήταν έτοιμη να αναχωρήσει για την ολυμπιάδα του Lugano. Spassky, Petrosian, Geller, Polugayevsky, Tal και Korchnoi καταφθάνουν με τις αποσκευές τους στα γραφεία της Επιτροπής Αθλητισμού για μια τελευταία συνάντηση πριν ξεκινήσουν για το αεροδρόμιο. Και στο τέλος αυτής της συνάντησης: "Εσύ Mikhail Nekhemevich, μπορείς να επιστρέψεις στη Ρίγα. Ο Smyslov είναι ήδη στο Lugano και θα σε αντικαταστήσει". Αυτή ήταν η τιμωρία που επιβλήθηκε στον μεγάλο Tal για ένα επεισόδιο σε ένα μπαρ της Αβάνας κατά τη διάρκεια της σκακιστικής ολυμπιάδας του 1966. Το γεγονός πως ένας πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής είχε τέτοια μεταχείριση και κυρίως η απάθεια των συμπαικτών του που απλώς έσκυψαν το κεφάλι μπροστά σε μια τέτοια ανακοίνωση από τα χείλη κάποιου "Κυρίου Τίποτα" ταρακούνησε πολύ τον Korchnoi που από τη στιγμή εκείνη καταλάβαινε πως δε θα μπορούσε να ξοδέψει ολόκληρη τη ζωή του σε ένα τέτοιο καθεστώς. Συνολικά η αυτομόληση Korchnoi δεν είχε έντονο πολιτικό υπόβαθρο, ήταν κυρίως προϊόν συναισθηματικής εξέλιξης. Ο Victor δεν ήταν Solzhenitsyn να καλεί τον δυτικό κόσμο σε χρήση πυρηνικών εναντίον της ΕΣΣΔ, δεν ήταν από χώρα της Βαλτικής να βλέπει τους Ρώσους ως κατακτητές, ούτε καν Boris Gulko ή Genna Sosonko που είχαν πιο αποκρυσταλλωμένη πολιτική θέση απέναντι στο σοβιετικό καθεστώς. Αργότερα, λόγω των δεινών που υπέστη η οικογένεια που άφησε πίσω του και λόγω της έντονης επιρροής της νέας του συντρόφου, Petra Leeuwerik, που κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες απήχθη από τους Σοβιετικούς στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και παρέμεινε για σχεδόν δέκα χρόνια στα γκούλαγκ - γεγονός πάντως που χρήζει ιστορικής τεκμηρίωσης - ο Victor μετατράπηκε σε μαχητικό αντικομμουνιστή.
Για τα δύο ματς με τον Karpov και κυρίως για το πρώτο, αυτό του 1978 στην πόλη Baguio των Φιλιππίνων έχουν γραφτεί εκατοντάδες σελίδες. Στον πέμπτο τόμο της σειράς On my Great Predecessors, ο Gary Kasparov διηγείται αυτό το ματς δύο φορές, μία από την οπτική του Victor Korchnoi και μία από αυτή του Anatoli Karpov. O Victor στη βιογραφία του μιλάει για όλα τα παλαβά που έγιναν στα δύο αυτά ματς - Baguio 1978 και Merano 1981. Πράκτορες της KGB, εισβολές στο σπίτι που έμενε αυτός και η ομάδα του, παραψυχολόγοι και αντιπαραψυχολόγοι, η ομηρία της οικογένειας του, η φυλάκιση του γιου του, η προσωπική του πίστη πως εάν κέρδιζε το ματς θα τον έβγαζαν από τη μέση, η κόντρα του ιδίου με τον Raymond Keene, τον οποίον χαρακτηρίζει προδότη κ.ο.κ. Τα ματς Karpov-Korchnoi ήταν ο πραγματικός ψυχρός πόλεμος πάνω στη σκακιέρα. Το περιβόητο ματς Fischer-Spassky του 1972 ήταν παιδική χαρά συγκριτικά - και η σκακιστική υπεροχή του Αμερικανού προφανής. Το επιτελείο του Karpov ήταν αναμφισβήτητα το τελειότερο "προϊόν" της Σοβιετικής μηχανής.
Μετά τα δύσκολα αυτά ματς και ειδικά αφότου λύθηκε το πρόβλημα με την οικογένεια του που κατάφερε να φύγει νόμιμα στη Δύση, η ζωή του Victor Korchnoi άρχισε να γαληνεύει. Σταδιακά οι μεγάλοι του αντίπαλοι άρχισαν να αποσύρονται ή να φεύγουν από τη ζωή. Μετά δε το επεισοδιακό στην οργάνωσή του ημιτελικό ματς διεκδικητών με τον Kasparov στην Pasadena για το οποίο έγραψα λίγα λόγια στην ανάρτηση για την ιστορία της FIDE, οι Σοβιετικοί σταμάτησαν και το μποϋκοτάζ τους και έτσι ο Victor μπορούσε πλέον να συμμετέχει σε όποιο τουρνουά του έκανε κέφι. Και συνέχισε. Ο Petrosian πέθανε το 1984, ο Tal το 1992, o Botvinnik το 1995. Ο Korchnoi συνέχισε. Ο Spassky αποσύρθηκε, ο Larsen αποσύρθηκε, ο Karpov αποσύρθηκε, ο Kasparov που γεννήθηκε το 1963, όταν ο Korchnoi είχε ήδη κατακτήσει δύο πρωταθλήματα ΕΣΣΔ και είχε συμμετάσχει στο τελικό τουρνουά διεκδικητών του Curacao, αποσύρθηκε κι αυτός. Και ο Korchnoi συνέχισε. Μέχρι σήμερα, λίγες ημέρες μετά τα 80α του γενέθλια ο Korchnoi συνεχίζει. Ο 3 φορές πρωταθλητής νέων ΕΣΣΔ, 4 φορές πρωταθλητής ανδρών ΕΣΣΔ, με συμμετοχές σε 17 σκακιστικές Ολυμπιάδες, στην τελική φάση των διεκδικητών του παγκόσμιου τίτλου από το 1967 μέχρι το 1992, νικητής σε διεθνή τουρνουά στο Βουκουρέστι, στο Hastings, στην Κρακοβία, στο Buenos Aires, στην Cordoba, στη Βουδαπέστη, στην Αβάνα, στo Yerevan, στο Sochi, στο Leningrad, στο Wijk Aan Zee, στο Σαράγεβο, στην Πάλμα, στο Άμστερνταμ, στο Johannesburg, στο Biel, στη Ρώμη, στην Pasadena, στο Παρίσι, στο Τορόντο, στο Tilburg, στις Βρυξέλλες, στη Βιέννη, στο Ζάγκρεμπ, στην Οστράβα, στο Σαν Φρανσίσκο, στη Μαδρίτη, στο Αμβούργο, στο Malmo, στην Κοπεγχάγη, στο Monaco, στη Δρέσδη, είναι σίγουρο πως θα αφήσει την τελευταία του πνοή πάνω στη σκακιέρα.
Στην Leko-Wang Yue, Nanjing, 2009, στο 11.h4 ο Κινέζος είχε παίξει h6. O Gashimov έπαιξε αμέσως 11...0-0-0. Στην τελική θέση ο λευκός δύσκολα μπορεί να παίξει με στόχο το d6 χωρίς μαυροτετράγωνους αξιωματικούς.
Ινδική της Βασίλισσας με 5.b3. Αυτή η βαριάντα με c5 και μετά την ανταλλαγή των μαυροτετράγωνων αξιωματικών, d6 και e5 μοιάζει με τη βαριάντα της Μπογκοϊνδικής με 4...c5!?. Ο Ρώσος ΙΜ Sergey Kiselev ειδικεύεται σε αυτούς τους σχηματισμούς με τα μαύρα και στην 14η κίνηση έπαιζε 14...a5 αντί για το 14...exd4 του Carlsen. 14...a5 έχει παιχτεί και στην Dautov-Hjartarson, Bundesliga 2003. H περίεργη πιονοδομή που απέκτησαν τα μαύρα (a5,b6,b4,d6) δε φαίνεται να φόβισε τον Carlsen και ο υπολογιστής συμφωνεί με αυτή του την εκτίμηση αν και οπτικά μοιάζει επικίνδυνη. Με το 28...d5 η αδυναμία στη d λύνεται και η παρτίδα συμφωνήθηκε ισόπαλη λίγο μετά.
Η ίδια βαριάντα της Γαλλικής που παίχτηκε και στην Topalov-Nakamura στον προηγούμενο γύρο, αλλά ο Karjakin δεν ακολούθησε την ιδέα των Βούλγαρων με 13.Rb3 και 14.Ba4!?, αλλά έφαγε κατευθείαν στο d7 (13.Βxd7) φοβούμενος ίσως κάποια βελτίωση που είχε ετοιμάσει ο Αμερικάνος. Ο Nakamura επέλεξε να δώσει το ενδιάμεσο σαχ στο h4 πριν επιστρέψει τη βασίλισσα στο d8, κάτι που είχε παιχτεί μόνο σε χαμηλότερο επίπεδο. Ο μαύρος στην παρτίδα δε φαίνεται να έχει προβλήματα από το άνοιγμα. Ακολούθησε ένα g5 και έξοδος του μαύρου βασιλιά με τον μαύρο να φαίνεται κερδισμένος, όμως ο Nakamura με το 27...Bf5? έστησε το a6 πιόνι και με τον μειωμένο χρόνο σκέψης παίχτηκαν αρκετές ανακρίβειες. Τελικά ο μαύρος κράτησε το φινάλε πύργος και αξιωματικός εναντίον πύργου στο τέλος.
Μια θυσία πιονιού σε μια πολυπαιγμένη βαριάντα της Ragozin, το 19.Bd3!? - είχε παιχτεί κυρίως το 19.Be2 - ήταν αρκετή για να μπερδέψει τον Giri, ο οποίος μόλις πέντε κινήσεις αργότερα εγκατέλειψε - το 22...Rc2?? χάνει αμέσως.
Αυτή η νίκη με τα μαύρα κλείδωσε τη νίκη του Αρμένιου GM στο τουρνουά. Ποιος θα φανταζόταν το ότι η Ragozin θα παιζόταν τόσο συχνά στο κορυφαίο επίπεδο.
Κλειστή Καταλανική, η βαριάντα που ο μαύρος με Nh5 και f5 διαλέγει το σχηματισμό Stonewall. Στην παρτίδα Van Wely-Spassky, Διασυλλογικό Γαλλίας 2002, ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής είχε παίξει 15...a6, o Ivanchuk επέλεξε όμως να θυσιάσει το πιόνι στο a7. Στη συνέχεια έπαιξε μία από τις πιο εντυπωσιακές κινήσεις του τουρνουά, το 19...Ng3!! που άφησε άναυδους πολλούς από τους grandmasters στην αίθουσα αναλύσεων. Ακολούθησαν χαοτικές τακτικές περιπλοκές από τις οποίες ο μαύρος θα μπορούσε να βγει κερδισμένος αν έπαιζε 24...Nxc1 ή 24...Bxb4. Τελικά παρότι βγήκε με κομμάτι παραπάνω δεν μπορούσε να σταματήσει το πιόνι b του λευκού και αρκέστηκε στο διαρκές σαχ.
Ακολουθήθηκε η Leko-Topalov από το Cap d'Agde του 1994 όπου ο Ούγγρος είχε παίξει 15.f3 αντί του 15.Kb1 του Νορβηγού. Μετά από κάποιες ανακρίβειες του Grischuk, ο μαύρος βασιλιάς πιάστηκε στο κέντρο της σκακιέρας.
Ο Topalov που δε διστάζει σε αυτό το τουρνουά να δείξει νέες ιδέες στο άνοιγμα παρά το ότι βρισκόμαστε λίγο πριν τα ματς διεκδικητών, "ανέστησε" μια παλιά ιδέα του Δανού Mogens Moe από το 1969, το 8...e4!?, "βελτιώνοντας" την βγάζοντας τον ίππο στο e7 αντί του f6 για να παίζει ο αξιωματικός τη μεγάλη διαγώνιο. Στη συνέχεια έχασε μια ευκαιρία όταν αντί για 19..Nxf3+ 20.Bxf3 f4 21.gxf4 Qxh4 -/+ έπαιξε 19...cxd5. O λευκός σφράγισε τη μεγάλη διαγώνιο, άλλαξε τους πύργους στην a και "κατασκεύασε" την μπαταρία Qa1+Bd4, αλλάζοντας και τους μαυροτετράγωνους. Με το 27.Rd1 μετέτρεψε φορσέ σε ένα φινάλε πύργων που δεν έχει τύχες νίκης. Ο υπολογιστής δίνει τη μανούβρα 27.Qd5-d4 και 28.Qf4 ως την καλύτερη προσπάθεια για νίκη με μεγάλο πλεονέκτημα για τα λευκά.
Εντυπωσιακή παρτίδα τόσο από τον Kramnik που έπαιξε μια διαισθητική θυσία κομματιού που αποδείχτηκε ολόσωστη, όσο και από τον Ivanchuk που βρήκε μοναδικές άμυνες. Αναλύεται στο http://www.amberchess20.com/photos.html από τον Kramnik (πρώτο video στη λίστα).
Σε αυτή τη βαριάντα της Νιμζοϊνδικής το 9.Bf4 δεν είχε παιχτεί και ο Karjakin προσπάθησε να το εκμεταλλευτεί παίζοντας g5 και φτιάχνοντας ένα πόστο στο e5 για τον ίππο του. Έφαγε το c4 που πέφτει φορσέ, όμως μετά άλλαξε αυτόν τον ίππο με το 15...Na3?! ενώ θα μπορούσε να τον διατηρήσει - ο υπολογιστής προτείνει διάφορα (15...a6,15...f6,15...d6). Με το 22...Bd7 δε επέτρεψε ένα τακτικό που θα μπορούσε να οδηγήσει σε δύσκολο φινάλε γι αυτόν αν ο Nakamura έβρισκε το 28.Qb3. Αργότερα ο Nakamura προσπάθησε αλλά ο Karjakin αμύνθηκε σωστά (δείτε το όμορφο 44...Rd2+!) και κράτησε την ισοπαλία.
Δε θυμάμαι πότε έπαιξε τελευταία φορά τη Γαλλική ο Anand! Το 28.Rh3?? στήνει ένα πιόνι και βγάζει τα μαύρα τελείως κερδισμένα. Παίχτηκαν πολλές Γαλλικές σε αυτό το τουρνουά. Λέτε να επιστρέψει αυτό το άνοιγμα στο κορυφαίο επίπεδο?
Η λεγόμενη και Σικελική Γρίβα. Αντί του 14.g4!? που παίχτηκε μεταξύ άλλων και στην Movsesian-Γρίβας, Ευρωπαϊκό Κύπελλο, 2001, ο Giri έπαιξε το πιο ήσυχο 14.Kb1. O Gelfand έδωσε το απομονωμένο d5 για αντιπαιχνίδι πάνω στο μεγάλο ροκέ του λευκού. Τελικά μετά τις απλοποιήσεις προέκυψε ένα φινάλε στο οποίο μόνον ο λευκός έχει τύχες νίκης. Ο Giri προσπάθησε αλλά μετά από 93 κινήσεις αναγκάστηκε να συμφωνήσει την ισοπαλία.
Το 15.Ne5 σε αυτή τη βαριάντα της Ανοιχτής Καταλανικής είναι καινοτομία. 15.Qc2 είχε πρωτοπαιχτεί στην παρτίδα Kurajica-Sibarevic, Μπάνια Λούκα 1979 (στο περίφημο τουρνουά που έκανε το διεθνές του ντεμπούτο ο Gary Kasparov, όταν χωρίς διεθνές ΕΛΟ τερμάτισε 2 ολόκληρους βαθμούς μπροστά από τον Smejkal και 2.5 από τους Ulf Andersson και Tigran Petrosian), ενώ το 15.Nb3 πρωτοπαίχτηκε στην Davies-Shabtai, Tel-Aviv, 1989. O Aronian δεν έβγαλε κάτι από το άνοιγμα και το φινάλε πύργων μοιάζει ισόπαλο.
Μαραθώνια παρτιδα 140 κινήσεων σε μια συμμετρική Αγγλική στην οποία φαίνεται πως ο λευκός είχε το πάνω χέρι. Ο μαύρος θα μπορούσε να ισοφαρίσει με το διαβολικό "ενδιάμεσο" 31...Bg4! (πολύ δύσκολη κίνηση για blind και μειωμένο χρόνο σκέψης), όμως και ο Gashimov δεν μπόρεσε να βρει το 47.Rf3 μετά το οποίο ο μαύρος πρέπει να εγκαταλείψει. Παίχτηκε για 90 κινήσεις ένα φινάλε με τον λευκό να έχει πύργο και δυο πιόνια έναντι δύο κομματιών και αυτός που πλησίασε πιο κοντά στη νίκη ήταν ο μαύρος.
Αυτή η ιδέα του Topalov με το 12...Be6 και μετά 13...Nxc3 δε φαίνεται και πολύ σόι. Με το 18.e4! ο Ivanchuk θα μπορούσε να τον τιμωρήσει πειστικά. Τελικά το αντάλλαγμα του λευκού για τη διαφορά άρχισε να εξανεμίζεται σιγά-σιγά. Εκβιάζοντας το παιχνίδι ο Ivanchuk κατέληξε στο τέλος να παλεύει αυτός για την ισοπαλία.
12...Qa5 είχε παιχτεί στην Tomaszewski-Plachetka, Rubinstein Memorial, 1980 αντί του 12..Qe7 που έπαιξε ο Ινδός. Ο μαύρος έσπρωξε γρήγορα τα πιόνια του στην πτέρυγα της βασίλισσας και ο Giri σε ήδη δύσκολη θέση έπαιξε το 24.Rc3?? που χάνει για τακτικούς λόγους.
Ισπανική Τσιγκόριν, η κύρια βαριάντα της με τον Topalov να μην παίζει το σύνηθες Ng3, αλλά να περιμένει με τον ίππο στο f1 και τελικά μετά από αλλαγές να τον βγάζει στο e3 για να πιέζει το αδύνατο c4 πιόνι του μαύρου. Ο Βούλγαρος γενικά φημίζεται για το χειρισμό των θέσεων του Ruy Lopez με τα λευκά κομμάτια. Τελικά κέρδισε από την πτέρυγα του βασιλιά. Ίσως η καλύτερή του παρτίδα στο τουρνουά.
Ο Giri πολύ σωστά κατά τη γνώμη μου εκμεταλλεύτηκε αυτό το τουρνουά ως ευκαιρία να τεστάρει το κύριο ρεπερτόριό του εναντίον των κορυφαίων στον κόσμο. Έτσι, λοιπόν έπαιξε την αγαπημένη του άμυνα στο e4, την Petrov. Στν 18η κίνηση όμως έπεσε σε ένα απλό τακτικό, ενώ με κάτι σαν 18...Re6 ή 18...Bb7 θα διατηρούσε την ισορροπία. Με δύο πιόνια πάνω σε φινάλε βασιλισσών ο παγκόσμιος πρωταθλητής δε δυσκολεύτηκε να μετατρέψει το πλεονέκτημα.
Άλλη μία μαραθώνια παρτίδα (139 κινήσεις). Ο Grischuk σταθερά καλύτερος έβγαλε ένα φινάλε με δύο πύργους και αξιωματικό έναντι βασίλισσας και ίππου με πιόνια μόνο στη μία πτέρυγα το οποίο μετατράπηκε σε πύργος, αξιωματικός και g,f πιόνια εναντίον σκέτης βασίλισσας. Με καλή τεχνική βελτίωνε συνεχώς τη θέση του αλλά στην 125η κίνηση έπρεπε να παίξει Be6 αντί για το Kf6 μετά το οποίο ο δρόμος για την ισοπαλία είναι εύκολος.
Με σίγουρη την πρώτη θέση, ο Aronian πειραματίστηκε με το 4...a6, 5...Νge7 στην Ισπανική. Δεν μπόρεσε ο Karjakin να τον τιμωρήσει στο άνοιγμα και μετά την 28η κίνηση άρχισαν να επαναλαμβάνουν τη θέση.
Και εδώ πειραματισμοί. Benko με ένα περίεργο 12...Ne8 που είχε παιχτεί μόνο από ερασιτέχνες. Τον υπολογιστή δεν τον εμπιστεύομαι στο Benko γιατί δεν μπορεί να εκτιμήσει σωστά τη δυναμική των μαύρων. Μετά το 25.b4? το φινάλε είναι μάλλον κερδισμένο για τα μαύρα. Ο Magnus κυριάρχησε στα rapid αλλά η χαμηλή του απόδοση στα blind του στοίχισε την πρωτιά στο τουρνουά.
Ένα ακόμα εντυπωσιακό αποτέλεσμα για τον Nakamura - έστω κι αν ο Κramnik ήταν ντεφορμέ σε αυτό το τουρνουά. Το 15...a4 είναι καινοτομία. Φοβερό "τουρλουμπούκι", η θέση ταιριάζει γάντι στο στυλ του Nakamura.
Gharamian (Γάλλος, 2650) - Esen Baris (Τούρκος, 2528) 0-1
Ο σκανδιαλάρης Sebastien Feller έχει 1.5/2 - νίκη επί του FM Afrim Fejzullahu (2341) στον πρώτο γύρο, ισοπαλία με τον Romanishin σήμερα. Ο Ziska Helgi Dam, που πήρε την ισοπαλία από τον Svidler χθες, δεν κατέβηκε να αγωνιστεί με τον Navara. O Jobava έκανε και δεύτερη ισοπαλία - αυτή τη φορά με τα λευκά εναντίον του Potapov, o Khalifman έκανε ισοπαλία με τον Ιταλό Marco Codenotti (2262!)
Το "καφενειακό" 8.g4 έχει παιχτεί από τον Topalov απέναντι στον Kasparov(!) στο Linares το 1997. Όμως ο Topalov στο 8...Nxg4 έφαγε στο d5 με τον ίππο - ο Aronian έπαιξε 9.Qxd5 και ακολούθως τοποθέτησε τη βασίλισσα στο g2. Ο μαύρος είναι υποχρεωμένος να δώσει προσωρινά ένα κομμάτι με κάποιο αντάλλαγμα. Είναι αρκετό? Η βελτίωση του μαύρου ίσως να είναι το 15...h5 ίσως νωρίτερα. Πάντως μετά το 15...Nf6? που έπαιξε ο Kramnik είναι σχεδόν χαμένος. Φοβερή ιδέα έδειξε ο Aronian, ειδικά το 15.Kf1! Ακολούθησαν εκατέρωθεν ανακρίβειες που οδήγησαν σε ένα φινάλε, στο οποίο ο λευκός ενεργοποίησε τελικά το έξτρα υλικό του και πέτυχε μια πολύτιμη νίκη για την κατάκτηση της πρώτης θέσης του τουρνουά.
Αγγλική Τεσσάρων Ίππων. Προέκυψε μια θέση από την παρτίδα Vitiugov-Kurnosov, από το Πανευρωπαϊκό της Budva το 2009 μέχρι το 13...Nd4 - ο Kurnosov είχε παίξει 13...f5. O Gelfand παρασύρθηκε από την ομορφιά του 28...Nd4?? το οποίο χάνει αμέσως με το απλό 29.Rf1.
Απ' ότι φαίνεται η βαριάντα φιανκέτου έχει γίνει η κύρια επιλογή των λευκών στην Grunfeld στο υψηλό επίπεδο. Ο Topalov κέρδιζε αν έτρωγε πρώτα στο h6 και μετά στο g4 (21...Bxh6 22.Qxh6 Bxg4! -+). Αντ αυτού έφαγε πρώτα στο g4 επιτρέποντας το ενδιάμεσο 22.Bxg7 που διατηρεί την ισορροπία στη θέση. Ο μαύρος έχει καλή επίθεση για το θυσιασμένο κομμάτι, όμως αυτή σιγά-σιγά εξανεμίστηκε και μετά το 40...Re4?? 41.a5 ο Topalov έπαιξε 41...bxa5 και εγκατέλειψε αμέσως μετά το 42.Nxa6. O πύργος δεν έπρεπε να πάει στο τετράγωνο που επιτρέπει το πιρούνι από το c5. 40..Rd4 ήταν αρκετό για την ισότητα.
Πιθανότητα αυτή η παρτίδα στερεί από τον Magnus κάθε πιθανότητα διεκδίκησης της πρώτης θέσης. Επέλεξε και πάλι την Grand Prix Attack εναντίον της Σικελικής και μάλιστα περίεργα παιγμένη - κατέληξε με τριπλωμένα(!) πιόνια στη στήλη c. Κακοπαιγμένη παρτίδα. Την αναλύει ο παγκόσμιος πρωταθλητής στο http://www.amberchess20.com/photos.html (δεύτερο video στη λίστα αυτή τη στιγμή)
Σε μια Νιμζοϊνδική ακολουθήθηκε μια παρτίδα Karpov-Morozevich από το παγκόσμιο πρωτάθλημα Μπλιτς του 2009, όμως ο Karjakin άλλαξε και τους λευκοτετράγωνους αξιωματικούς με το 12...Bxf1 - o Moro τους είχε κρατήσει μέσα παίζοντας 12...Bb7. Δε φαίνεται πως μπορεί να παίξει ο λευκός για νίκη.
O Giri δεν είναι Nakamura να παίζει τα δικά του στην Ινδική του Βασιλιά και έτσι παίχτηκε η απόλυτη main line του ανοίγματος στη βαριάντα με 9.Ne1. Πρώτη καινούρια κίνηση το 20.a4 - είχε παιχτεί 20.Nf2 στην παρτίδα Meier-Lopez Martinez, 2009. Πολύ τυπική παρτίδα για να δείξει κανείς το τί συμβαίνει στην Ινδική του Βασιλιά.
Ο Giri είναι πιστός στην αγαπημένη του Grunfeld. Εδώ ο Grischuk τον βγάζει από τα θεωρητικά μονοπάτια και ο Giri αμέσως στραβοπατάει και εφαρμόζει ένα αμφίβολο σχέδιο με τη μεταφορά του ίππου από το c6 στο d6 (Νc7-a7-b5-d6). H κατάρριψη είναι τακτική και αρχίζει με το 18.Ne6!
Φανταστική προετοιμασία από τον Topalov που βελτίωσε μια ιδέα του Ivan Cheparinov στη Γαλλική. Μας τη δείχνει στο http://www.amberchess20.com/photos.html (3ο video στη λίστα αυτή τη στιγμή)
Αυτή τη βαριάντα με 5...Bd6 στο μοντέρνο Μπενόνι δεν την καταλαβαίνω. Ο Gashimov βέβαια είναι μάλλον ο πιο ειδικός στον κόσμο αυτή τη στιγμή οπότε κάτι θα ξέρει παραπάνω :) Φαίνεται πως έχει αρκετό αντάλλαγμα ο μαύρος για τη θυσιασμένη διαφορά. Ένα πιόνι, το ζεύγος των αξιωματικών και πολύ ασφαλή βασιλιά. Του Gashimov του διέφυγε μια τακτική λεπτομέρεια. Αν είχε παίξει 37...Rb8 αντί για 37...Rb4 μετά το ψευτο-τακτικό 38.Nxc5 Bf4! η ντάμα δεν πατάει στο e8 και το ελεύθερο πιόνι d μπορεί να ελεγχθεί. Στην παρτίδα με την ντάμα στο e8 o λευκός απέκτησε την πρωτοβουλία και οι σωστές αμυντικές κίνήσεις (π.χ. 41...Κg7!) ήταν δύσκολο να βρεθούν στο rapid. Το 42...Rxh3?? χάνει αμέσως.
Ξαναπαίχτηκε το αντι-Βερολίνο με 4.Qe2. H θέση άρχισε να μοιάζει με Ινδική του Βασιλιά (κοιτάξτε μετά την 21η κίνηση του μαύρου) και ο Anand πήρε τον βασιλιά του και άρχισε να τον μεταφέρει σιγά-σιγά προς την πτέρυγα της βασίλισσας όταν είδε πως η επίθεση του μαύρου είναι πιο γρήγορη από τη δική του. Όμως ο Carlsen πέρασε έναν πύργο στο g2 και κέρδισε μια πολύ όμορφη παρτίδα. Καλό προπονητικό υλικό.
Αρκετές εκπλήξεις έκρυβε ο πρώτος γύρος του Πανευρωπαϊκού που διεξάγεται στο Aix Les Bains της Γαλλίας. Χαρακτηριστικό είναι πως από τους 10 πρώτους της αρχικής κατάταξης κέρδισαν μόλις 3! Το τουρνουά είναι πάρα πολύ ισχυρό με 158 παίχτες άνω του 2500 σε σύνολο 393 συμμετοχών. Έτσι, ο Svidler έμεινε στην ισοπαλία με τον Ziska Helgi Dam (2432) έναν ΙΜ από τα Νησιά Φερόε, ο Navara το ίδιο με τον Γάλλο IM Vincent Colin (2427), o Vitiugov με τον Potapov, στην ισοπαλία έμεινε και ο Wojtaszek, o Jobava, o Vallejo Pons, o Fressinet, η Polgar, o Akobian, o Nyback και πολλοί άλλοι. Οι μεγαλύτερες εκπλήξεις ήταν η ήττα του Yakovenko με τα λευκά στα χέρια του Ρώσου ΙΜ Artem Smirnov (2425), η ήττα του Sjugirov από τον Ελβετό FM Nuri Kambez (2314), όπως και αυτή του Kovacevic από τον Tracy Chapman (2242).
Τα αποτελέσματα των Ελλήνων:
Tkachiev - Παυλίδης 1-0
Stockmann (2255) - Παπαϊωάννου 1/2 (έκπληξη και αυτή)
Ενοποιημένη Βαθμολογία μετά τον όγδοο γύρο σε blind και rapid:
Aronian 11.5
Carlsen 11
Ivanchuk, Anand 8.5
Grischuk, Gashimov 8
Nakamura, Topalov 7.5
Karjakin, Gelfand 7
Giri 6
Kramnik 5.5
Έξι ισοπαλίες στα blind και ισάριθμες νίκες των λευκών στα rapid είχε ο όγδοος γύρος, ο πιο θεαματικός του τουρνουά μέχρι τώρα. Έχει ξεκαθαρίσει το ότι τη μάχη για την πρώτη θέση θα δώσουν οι Aronian, Carlsen που έχουν ξεφύγει στη βαθμολογία.
Το μόνο που έχουμε να κρατήσουμε από αυτήν την παρτίδα είναι η έμπνευση του Aronian με το 11...Nb8 σε αυτή τη βαριάντα αποφυγής του φινάλε του Βερολίνου. Ο Anand δεν προσπάθησε καν.
Το πιο "τρελό" ζευγάρι της ημέρας. Η απογευματινή παρτίδα τους στο rapid ήταν πιο επεισοδιακή αλλά και αυτή ήταν αρκετά ανορθόδοξη. O Grischuk επέλεξε μια υποβαριάντα αποφυγής του σχηματισμού Λένινγκραντ με το 2.Nc3 και στο 2...d5 3.Bf4, ενώ στη συνέχεια για να ελευθερώσει το c πιόνι του έπαιξε 4.Nb5!? για γρήγορο c4. Η πιο γνωστή παρτίδα στην οποία είχε παιχτεί αυτή η ιδέα ήταν η Zubov-Firman, διασυλλογικό Ουκρανίας 2009 - τώρα πια βέβαια όλοι θα θυμούνται τον Grischuk. Η αντίδραση του Nakamura ήταν υποδειγματική γιατί κατάλαβε αμέσως πως πρέπει όσο πιο γρήγορα γίνεται να παίξει τη μανούβρα Bc8-d7-c6, μετά το οποίο έχει ισοφαρίσει και με το παραπάνω. Αν δεν το είχε κάνει αυτό θα είχαμε μια θέση τύπου Καταλανικής με τον Bg2 να κυριαρχεί στην μεγάλη άσπρη διαγώνιο και το έξτρα ζ5 παρότι θα δυσκόλευε το θεματικό ε4 του λευκού έχει άλλα μειονεκτήματα - αδύναμο e6, ακόμα πιο ισχυρό το πόστο e5 για τους λευκούς ίππους κλπ. Έτσι ο μαύρος έμεινε με το πιόνι παραπάνω και τοποθετώντας τον ίππο στο d5 και τη βασίλισσα στο d7 είχε πολύ σταθερή θέση. Ο Nakamura θα μπορούσε να παίξει για νίκη από την πτέρυγα της βασίλισσας, αν αντί για 32...Qg5 έπαιζε b5 και Qa3. Μετά το a3 του λευκού η θέση ισορρόπησε. Και τότε αντί ο Grischuk να αρκεστεί σε αυτό επέλεξε να δημιουργήσει αντιπαιχνίδι στην πτέρυγα του βασιλιά αφήνοντας τον μαύρο να σπρώξει τον a πιόνι μέχρι το τέλος. Ο υπολογιστής τον δικαιώνει, καθώς στη θέση με τις δύο μαύρες ντάμες μετά τη 48η κίνηση του μαύρου, ο λευκός κερδίζει! Ο Grischuk έχασε ευκαιρίες νίκης (49.Qg6!, 56.Kh3!!) αλλά όλα αυτά είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν ακόμα και σε κανονική παρτίδα, πόσο μάλλον στο blind.
Ισοπαλία χωρίς κόπο για τον Magnus στην αγαπημένη του Breyer. Κάτι ξέφυγε από τον Topalov, πιθανόν το 19...Bxe4 μετά το οποίο ο λευκός δεν έχει 20.Bxe8?? Bxf3 -+ και έτσι είναι αναγκασμένος να μετατρέψει σε ισόπαλο φινάλε.
Η καινοτομία 12.b3 του Karjakin - 12.Nd4, Leko-Wang Yue, Nanjing 2009 - δεν δυσκόλεψε τον Giri ενώ η θυσία πιονιού με το 17.f4!? ίσως να ήταν πιο επικίνδυνη αν αντί να δοθεί το c3 πιόνι, δινόταν το h4. O Giri κατά δήλωσή του πίστευε πως ίσως μπορεί να παίξει και για νίκη με το παραπάνω πιόνι αλλά ο υπολογιστής δεν τον δικαιώνει. Η ενεργητικότητα του λευκού αρκεί για την ισοπαλία.
Μαραθώνια παρτίδα. Στην Τάρρας με 6.g3 ο Gelfand δεν άλλαξε στο e6 στην 12η κίνηση και έπαιξε 12.Rc1. O Ivanchuk θυσίασε το c6 με full αντάλλαγμα για το πιόνι καθώς αποκτά ένα δυνατό ελεύθερο πιόνι d. Περίπλοκη παρτίδα που κατέληξε σε ένα φινάλε πύργου εναντίον αξιωματικού. Ο Ivanchuk δε δυσκολεύτηκε να κρατήσει.
Εδώ έγιναν πολλά λάθη. Ο Kramnik χωρίς προφανή λόγο έπαιξε 14.Nc5 επιτρέποντας το απελευθερωτικό 14...e5 και στη συνέχεια έστησε όταν με το 22.Rac1? επέτρεψε το 22...Nb6 που κερδίζει υλικό. Ο Gashimov με το απλό 25...Nxd3 μπορούσε να μείνει καθαρό κομμάτι πάνω. Με τη σειρά του όμως δεν μπόρεσε να μετρήσει τις τακτικές βαριάντες στο blind και έτσι ο Kramnik (που κάνει ένα από τα χειρότερα τουρνουά του) ξέφυγε προς ένα μειονεκτικό φινάλε. Εκεί ο Gashimov με μια σειρά ακατανόητων κινήσεων κόντεψε ακόμα και να το χάσει.
Grand Prix Attack! Σε αυτό το τουρνουά έχουμε δει βαριάντες που έχουν εξαφανιστεί από το κορυφαίο επίπεδο. O Topalov έπαιξε μάλλον τη χειρότερή του παρτίδα στο τουρνουά και παρότι του δόθηκαν ευκαιρίες να ισορροπήσει τη θέση παρά τα λάθη του, αυτός δεν τις εκμεταλλεύτηκε.
Σε μια από τις πιο γνωστές θέσεις της σκακιστικής θεωρίας (tabiya όπως λένε οι Ρώσοι) ο Ivanchuk έπαιξε μια καινοτομία που χτυπάει άσχημα στο μάτι - 16.g3 - της οποίας την ιδέα δεν κατάλαβα ομολογώ. Το g3 αποδείχτηκε χρήσιμο ως το καλύτερο "παράθυρο" για τον λευκό βασιλιά 15 κινήσεις αργότερα, αλλά δε θέλω να πιστέψω πως ο λόγος που παίχτηκε στην 16η κίνηση ήταν για να ανοιχτεί παράθυρο στον βασιλιά. Ο μαύρος έπρεπε να παίξει 22...f5 για f4 μετά από το οποίο θα ήταν ελαφρώς καλύτερος, όμως στην παρτίδα ο Gelfand με απανωτά λάθη (23...Bb2?, 25...Κf8?) βρέθηκε χαμένος. O λευκός με τη σειρά του θα μπορούσε να παίξει 29.Qxb7 +- και τελικά σε πίεση χρόνου έδωσε την ευκαιρία στον Gelfand να ξεφύγει με το 31...Qc1+ 32. Kg2 Qc6+ 33.Kh3 Qe8=, όμως αυτός έδωσε το σαχ από το a1.
Και ο Nakamura με τη σειρά του παρουσιάζει αυτήν την τρελή παρτίδα στο επίσημο site -->
http://www.amberchess20.com/photos.html (τέταρτο video στη λίστα αυτή τη στιγμή). Αυτό που έκανε δε στο άνοιγμα αποτελεί ύβρη απέναντι στην Ινδική του Βασιλιά. Το σίγουρο είναι πως δε μπορεί να τον κατηγορήσει κανείς για δειλία.
Άλλη μια βαριάντα αποφυγής του φινάλε του Βερολίνου είναι το 4.Qe2 που έπαιξε ο Gashimov. Ο λευκός ακολούθησε ένα σχέδιο που παίζει συχνά ο Mamedyarov και αποτελεί ειδικότητα των Αζέρων με h3, g4-g5 απέναντι στο οποίο ο Kramnik κατέρρευσε αμέσως, μένοντας έτσι στην τελευταία(!) θέση της βαθμολογίας.
Ο Giri έχει βαλθεί να αποδείξει πως δίκαια αρχίζει και λαμβάνει προσκλήσεις στα super τουρνουά. Σε αυτήν την παρτίδα πάντως ο μαύρος έχασε μόνος του. Το 25...g5? αδυνατίζει χωρίς λόγο το ροκέ του ενώ έχει απλά τη δυνατότητα να πάρει υπό τον έλεγχό του τη b στήλη. Ο Giri στη συνέχεια "τυφλώθηκε" από την ομορφιά του 29.Rd7??! απέναντι στο οποίο το "ψύχραιμο" 29...c4 30.Qxc4 Rac8 θα ισοφάριζε. O Karjakin δεν το είδε και έχασε αμέσως.
Junior-Fridolin
Αναρτήσεις
